Ter gelegenheid van zijn emeritaat heeft de Internationale Astronomische Unie (IAU) een planetoïde vernoemd naar hoogleraar Huib Henrichs van het Anton Pannekoek Instituut voor sterrenkunde, tevens verbonden aan de VU.
Hoe trots kun je zijn op zo’n vernoeming?
‘Ik ben heel, heel, heel erg vereerd en blij. Vooral omdat het niet een verdienste van mij is, maar een eerbetoon aan mij. De planetoïde werd in 1973 ontdekt door de astronomen Kees en Ingrid van Houten-Groeneveld en Tom Gehrels. Over zo’n vernoeming wordt altijd beslist door de ontdekkers. Tom en Kees zijn al overleden, maar Ingrid heeft erin toegestemd planetoïde 12641 voortaan “Hubertushenrichs” te noemen. Het kwam voor mij totaal onverwacht.’
Moeten we dit vergelijken met een koninklijke onderscheiding?
‘Helemaal niet. Een koninklijke onderscheiding is eindig, want die moet na je dood worden teruggegeven. Maar deze vernoeming heeft eeuwigheidswaarde, althans zolang de Internationale Astronomische Unie blijft bestaan, of dat de planetoïde ophoudt te bestaan. Maar dat laatste kan nog wel miljarden jaren duren.’
Hoe kan het sterrenkundig onderwijs en onderzoek van uw vernoeming profiteren?
‘Ik denk dat studenten er indirect van kunnen profiteren omdat ze deze planetoïde met onze eigen UvA-sterrenwacht kunnen bewonderen, ondanks de relatief kleine doorsnede van drie tot vijf kilometer. De baan bevindt zich tussen die van Mars en Jupiter. De vorm is nog niet bepaald, dus dat zouden studenten eens kunnen doen.’
Denkt u ooit nog eens een bezoekje te brengen aan 12641 Hubertushenrichs?
‘Dat is helemaal uitgesloten. Niet alleen omdat deze erg ver weg staat – ik schat drie keer zo ver bij ons vandaan als de zon – maar Hubertushenrichs is te klein om een bezoekje de moeite waard te maken. Er zijn miljoenen van dit soort brokstukken, maar alleen de allergrootsten maken veel mee in het zonnestelsel: die botsen, vervormen en smelten veel vaker. De kleintjes blijven relatief ongeschonden.’
Je zou ook kunnen zeggen dat u nu een nummer bent.
‘Ja, maar wel een mooi nummer. Ik schrijf af en toe pianocomposities. Mijn buurman in het heelal, planetoïde nummer 12640, is vernoemd naar de door mij zeer bewonderde componist Reinbert de Leeuw. Dus ik ben met dit nummer eigenlijk behoorlijk blij.’
Hoe trots kun je zijn op zo’n vernoeming?
‘Ik ben heel, heel, heel erg vereerd en blij. Vooral omdat het niet een verdienste van mij is, maar een eerbetoon aan mij. De planetoïde werd in 1973 ontdekt door de astronomen Kees en Ingrid van Houten-Groeneveld en Tom Gehrels. Over zo’n vernoeming wordt altijd beslist door de ontdekkers. Tom en Kees zijn al overleden, maar Ingrid heeft erin toegestemd planetoïde 12641 voortaan “Hubertushenrichs” te noemen. Het kwam voor mij totaal onverwacht.’
Moeten we dit vergelijken met een koninklijke onderscheiding?
‘Helemaal niet. Een koninklijke onderscheiding is eindig, want die moet na je dood worden teruggegeven. Maar deze vernoeming heeft eeuwigheidswaarde, althans zolang de Internationale Astronomische Unie blijft bestaan, of dat de planetoïde ophoudt te bestaan. Maar dat laatste kan nog wel miljarden jaren duren.’
Hoe kan het sterrenkundig onderwijs en onderzoek van uw vernoeming profiteren?
‘Ik denk dat studenten er indirect van kunnen profiteren omdat ze deze planetoïde met onze eigen UvA-sterrenwacht kunnen bewonderen, ondanks de relatief kleine doorsnede van drie tot vijf kilometer. De baan bevindt zich tussen die van Mars en Jupiter. De vorm is nog niet bepaald, dus dat zouden studenten eens kunnen doen.’
Denkt u ooit nog eens een bezoekje te brengen aan 12641 Hubertushenrichs?
‘Dat is helemaal uitgesloten. Niet alleen omdat deze erg ver weg staat – ik schat drie keer zo ver bij ons vandaan als de zon – maar Hubertushenrichs is te klein om een bezoekje de moeite waard te maken. Er zijn miljoenen van dit soort brokstukken, maar alleen de allergrootsten maken veel mee in het zonnestelsel: die botsen, vervormen en smelten veel vaker. De kleintjes blijven relatief ongeschonden.’
Je zou ook kunnen zeggen dat u nu een nummer bent.
‘Ja, maar wel een mooi nummer. Ik schrijf af en toe pianocomposities. Mijn buurman in het heelal, planetoïde nummer 12640, is vernoemd naar de door mij zeer bewonderde componist Reinbert de Leeuw. Dus ik ben met dit nummer eigenlijk behoorlijk blij.’
