Afrika staat in toenemende belangstelling van onderzoekers en onderwijsinstellingen, waaronder ook de Universiteit van Amsterdam. De UvA opende het huidige collegejaar met de samenwerking met Afrika als thema. Waren het voorheen vooral medici en antropologen die het continent als hun werkveld beschouwden, steeds meer disciplines hebben het continent ontdekt. 'Er zijn positieve ontwikkelingen, maar het is niet alleen maar juich, juich', zegt Ton Dietz, directeur van het African Studies Centre in Leiden.
Hoewel het samenwerken met Afrikaanse landen in de laatste jaren aan populariteit wint, is er niet veel nieuws onder de zon. In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw was de UvA bij verschillende onderzoeken en projecten betrokken, waaronder het opbouwen van een milieufaculteit in Kenia. Toen eind jaren zeventig de economische groei stokte, het continent werd geraakt door natuurrampen en de politieke situatie in veel landen instabiel werd kantelde de beeldvorming over Afrika. Dat veranderde ook de samenwerking met het continent in een eenrichtingsverkeer van ontwikkelingshulp en capaciteitsontwikkeling gericht op de medische zorg.
Dat beeld verandert sinds een jaar of tien weer, doordat een nieuwe generatie Afrikanen langzaam de controle over het continent overneemt. De beeldvorming over Afrika wordt weer positief, soms zelfs licht euforisch onder het motto 'Africa on the rise'. Reden genoeg voor de UvA om dit jaar breed uit te meten op welke manieren de universiteit betrokken is bij het continent.
Tegelijkertijd vinden critici dat de UvA steken laat vallen in het opbouwen van de relatie met Afrika. 'De UvA ontneemt Afrika zijn stem,' betoogde politicologiestudent Kiza Magendane, zelf afkomstig uit de Democratische Republiek Congo. Hij was zwaar teleurgesteld toen bleek dat de UvA bij de Afrika-jaaropening geen enkele Afrikaanse spreker had kunnen vinden. Ton Dietz deelt de kritiek van Magendane: 'Samenwerking met Afrika moet op basis van absolute gelijkwaardigheid.' Ook is er kritiek op de manier waarop Afrika als één entiteit wordt gezien, in plaats van een divers continent.
Lees hieronder het volledige artikel over de academische samenwerking met Afrika in Folia Magazine.
Hoewel het samenwerken met Afrikaanse landen in de laatste jaren aan populariteit wint, is er niet veel nieuws onder de zon. In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw was de UvA bij verschillende onderzoeken en projecten betrokken, waaronder het opbouwen van een milieufaculteit in Kenia. Toen eind jaren zeventig de economische groei stokte, het continent werd geraakt door natuurrampen en de politieke situatie in veel landen instabiel werd kantelde de beeldvorming over Afrika. Dat veranderde ook de samenwerking met het continent in een eenrichtingsverkeer van ontwikkelingshulp en capaciteitsontwikkeling gericht op de medische zorg.
Dat beeld verandert sinds een jaar of tien weer, doordat een nieuwe generatie Afrikanen langzaam de controle over het continent overneemt. De beeldvorming over Afrika wordt weer positief, soms zelfs licht euforisch onder het motto 'Africa on the rise'. Reden genoeg voor de UvA om dit jaar breed uit te meten op welke manieren de universiteit betrokken is bij het continent.
Tegelijkertijd vinden critici dat de UvA steken laat vallen in het opbouwen van de relatie met Afrika. 'De UvA ontneemt Afrika zijn stem,' betoogde politicologiestudent Kiza Magendane, zelf afkomstig uit de Democratische Republiek Congo. Hij was zwaar teleurgesteld toen bleek dat de UvA bij de Afrika-jaaropening geen enkele Afrikaanse spreker had kunnen vinden. Ton Dietz deelt de kritiek van Magendane: 'Samenwerking met Afrika moet op basis van absolute gelijkwaardigheid.' Ook is er kritiek op de manier waarop Afrika als één entiteit wordt gezien, in plaats van een divers continent.
Lees hieronder het volledige artikel over de academische samenwerking met Afrika in Folia Magazine.
