‘Eet minder vlees, gebruik minder stroom en koop eens een lot’
Het Roeterseiland stond de afgelopen drie dagen in het teken van duurzaamheid. Op de conferentie Critical perspectives on governance by sustainable development goals discussieerden wetenschappers, beleidsmakers, ngo’s en bedrijven over de toekomst van de aarde, of preciezer: over een zinvolle invulling van de nieuwe duurzame ontwikkelingsdoelen die de Verenigde Naties vorig jaar hebben opgesteld.
Initiatiefnemer van de conferentie, UvA-hoogleraar milieu & ontwikkeling Joyeeta Gupta, legt uit wat je als student zelf kunt doen om ervoor te zorgen dat de aarde in 2030 een betere plek is dan nu.
Wat zijn de duurzame ontwikkelingsdoelen ook alweer?
‘Een klein jaar geleden presenteerden de Verenigde Naties in New York de nieuwe duurzame ontwikkelingsdoelen. Die bepalen hoe de wereld er in 2030 uit moet gaan zien. Het zijn zeventien doelstellingen, zoals “het beëindigen van armoede in al zijn vormen en overal ter wereld” en “het verminderen van de ongelijkheid binnen en tussen landen”.’
Wat was het doel van deze conferentie?
‘De doelen zijn nogal breed geformuleerd. Met deze conferentie willen we een discussie op gang brengen over de vraag hoe we met deze doelen kunnen omgaan. Hoe kunnen we een zinvolle invulling geven aan de doelstellingen en hoe ziet dat eruit in de praktijk?’
Wat doen de UvA en de HvA op het gebied van duurzaamheid?
‘Ik ken vooral de situatie aan de UvA en ik weet dat die bezig is met het duurzaam maken van hun gebouwen, maar we kunnen veel meer doen. De woorden “duurzame ontwikkeling” werden binnen de UvA lang niet gebruikt. Het thema moet veel centraler worden aangepakt. Het idee is dat het Science Park bezig is met het milieuverhaal en de sociaalwetenschappers weer iets op hun gebied doen, maar niemand doet een poging om het allemaal eens bij elkaar te brengen. De wereld wordt in de toekomst alleen maar ingewikkelder: de bevolking blijft groeien en extreme weersomstandigheden gaan leiden tot allerlei spanningen, om maar wat te noemen. We moeten interdisciplinair samenwerken, willen we deze uitdagingen het hoofd bieden.’
Vorig jaar bleek uit onderzoek dat studenten aan de UvA en de HvA zich wel degelijk bewust zijn van de milieuproblematiek, maar dat ze lang niet altijd daarnaar handelen, omdat ze het gevoel hebben dat ze toch niets kunnen veranderen.
‘Maar we kunnen zoveel doen! Iedereen kan zijn eigen ecologische voetafdruk verminderen. Je kunt vandaag nog beginnen met minder vlees eten.’
Helpt dat dan als maar één iemand het doet?
‘Natuurlijk helpt dat. Alles helpt. Als we met zijn allen de vraag naar vlees verminderen, dan gaat de markt daarin mee en past die het aanbod aan. Daarmee verlaag je de uitstoot van nitraat, fosfaat en ammoniak en zorg je dus voor betere lucht, schoner water en een gezondere bodem. En je bespaart water; voor de productie van één kilo rundvlees is namelijk 15.500 liter water nodig.’
Wat kunnen studenten verder nog doen?
‘Let op je energieverbruik en neem een stroomleverancier die gebruikmaakt van hernieuwbare energiebronnen in plaats van gas en olie. Doe eens in de zoveel tijd mee aan een grote loterij, de opbrengst gaat ook gedeeltelijk naar een goed doel. Zet je in voor de vluchtelingen in Amsterdam of sluit je aan bij een actiegroep of een politieke partij die zich inzet voor duurzaamheid.
En – last but not least – kun je als student onderzoek doen. In vrijwel ieder vakgebied liggen er vragen omtrent duurzaamheid. De economiestudent kan aan de slag met het bestrijden van armoede en ongelijkheid: hoe zorgen we ervoor dat er ondanks alle technologische ontwikkelingen in 2030 genoeg banen zijn voor iedereen? En hoe krijgen we de grote bedrijven zo ver dat ze belasting betalen in het land waar ze belasting horen te betalen? De natuurkundestudent kan met tal van fysische vragen aan de slag en de theaterstudent kan het onderwerp duurzaamheid verwerken in zijn stukken.
Het allerbelangrijkste is dat je ophoudt met denken dat je te klein bent om iets te betekenen. Dat is echt onzin, alle beetjes helpen.’
