Het onderwerp raakt haar persoonlijk, zoveel is duidelijk. Maar waarom eigenlijk? Van Saarloos: ‘Laatst was ik in de Trut, een café voor lesbiennes en homo’s in Amsterdam. Ik was daar met een biseksueel stel en zoende eerst met de vrouw. Dat was allemaal prima, tot ik met de man zoende. Toen moest ik er ineens uit. Als wat ik me identificeer, maakt in die situatie dus niet uit. Het gaat er dan blijkbaar om wat ik doe.’

Even is het stil. ‘Nog meer dan van die breinfanaten zijn er mensen denken dat het om gedrag alleen gaat – gedraag je je gay of niet? De kast staat daarin centraal. Er zijn zoveel programma’s over uit de kast komen op TV, je bent pas homo als het zichtbaar is. Out and proud, dan doe je het goed. Maar zolang je dat niet bent – ook al vóel je je wel gewoon homo – hoor je alsnog bij de hetero’s.’ En juist daar gaat het mis, vindt van Saarloos.

Geslachtsloze wereld

Homo – of in haar geval biseksueel zijn  - is in Nederland gelijk aan zichtbaar zijn. Veel mensen vinden homo's op Gay Pride overdreven zichtbaar. Of er ook andere versies van emancipatie mogelijk zijn – versies waarbij zichtbaarheid geen rol speelt – vindt ze moeilijk te zeggen. ‘Hetero’s lopen op straat hand in hand en zijn in iedere film vertegenwoordigd. Zij lopen ermee te koop, maar als bi kan ik dat niet. Dan moet het allemaal extra benadrukt worden om mee te tellen en geaccepteerd te worden.’

Hoe moet het dan anders? Van Saarloos: ‘Het liefst leef ik in een geslachtsloze wereld. In een wereld waar geaardheid niet meetelt, maar zo is het helaas niet. Waar ik voor pleit is om heteroseksualiteit – in plaats van de norm – in ieder geval ook gewoon als zo’n hokje te gaan zien, en niet als de standaard. We wonen in een ultra heteromaatschappij, maar vergeten dat hetero-zijn niet neutraal is.’

De Mosse-lezing begint om 17.30 uur.