Je zou misschien verwachten dat ze iets met mode studeren, maar Marcella doet de masteropleiding Astronomy & Astrophysics, Noor de master natuurkunde en Melissa is economiestudent. ‘Wel is het handig dat Marcella goed kan programmeren, zij heeft onze site gebouwd. Noor en ik verzorgen de teksten, communicatie en de wekelijkse blogs,’ zegt Melissa. Op de website van Project CeCe vind je bijvoorbeeld merken als Mud Jeans, Good Fibrations en Pretty & Fair.

Labels
De website geeft niet alleen een overzicht van verschillende webshops, maar is zelf ook een soort keurmerk. ‘We willen het niet alleen gemakkelijker maken om duurzame kleding te kopen, we willen ook meer inzicht bieden.’ Daarom geven ze elk kledingstuk een of meerdere labels: steunt lokale bevolking, diervriendelijk/veganistisch, eerlijke handel, lokaal geproduceerd of milieuvriendelijk. ‘Merken kunnen zichzelf wel duurzaam noemen, maar in hoeverre zijn ze dat ook en op welke manier? Wij hebben dat uitgezocht, zodat de consument het niet meer hoeft te doen.’ Niet ieder merk op de website is even duurzaam, maar door verschillende aspecten inzichtelijk te maken wil Project CeCe de consument helpen kiezen.

Hiernaast zochten ze ook informatie over al bestaande keurmerken. Op de informatiepagina’s per keurmerk kun je lezen wat ze inhouden. ‘Zo kun je nog makkelijker een bewuste keus maken,’ aldus Melissa.

Project CeCe ging een half jaar geleden online. ‘In het begin waren we vooral bezig webshops te verzamelen en erop te zetten. Nu worden we bijna elke dag zelf benaderd door webshops.’ Tijd dus om over een verdienmodel na te denken. Op dit moment vragen ze alleen opstartkosten aan de webshops, maar voor de toekomst denken ze aan een abonnements- of pay per buy-model.

Melissa vindt het leuk om te werken met ‘merken die de wereld een stukje mooier willen maken’. Het drietal krijgt veel positieve reacties, bijvoorbeeld van bloggers. ‘Hèhè, eindelijk een website die een overzicht biedt,’ horen ze veel. ‘Onze eerste bezoekers waren vooral duurzame moeders, omdat er toen veel kinderkledingwinkels opstonden. Nu is het aanbod breder en trekken we een gevarieerder publiek aan, waaronder veel studenten. Maar we willen natuurlijk een zo groot mogelijke groep bereiken, zodat zo veel mogelijk mensen kiezen voor kleding die niet of minder schadelijk is voor mens, dier en milieu.’