Niels Immerzeel (22, HvA-student commerciële economie (Johan Cruyff Academy), 24e en in de voorlaatste ronde uit de wedstrijd gehaald)
De koers is nog jong als Niels Immerzeel moet lossen uit de kopgroep. Weinigen kijken verbaasd op. Niels schaatst normaliter bij de beloften. Je kunt niet van hem verwachten dat hij even alle toppers declasseert. Zelf ziet hij het anders. Deze wedstrijd is zijn kans om zich te laten zien. ‘Toen mijn benen wat beter aanvoelden ben ik met een paar anderen weer in de achtervolging gegaan.’
Hij heeft één probleem. Het ijs wordt met de minuut slechter. ‘Na de vierde ronde kon het eigenlijk niet meer. Je zakte zo een centimeter door de bovenlaag heen. Op sommige stukken moest je zelfs klunen.’ Harkend en ploeterend werkt Niels zich naar voren. Met nog één ronde van 25 km te gaan rijdt hij op plek 24. Noch zijn ervaren tegenstanders, noch zijn zware benen, noch het slechte ijs lijken hem af te kunnen remmen.
De jury kan dat wel. De omstandigheden zijn zo slechts, dat alleen de eerste 21 schaatsers de laatste ronde mochten uitrijden. Jammer, vindt Niels. ‘Ik had nog wel een ronde gekund.’
Bart van der Vlugt (24, HvA-alumnus werktuigbouwkunde, 18e op 23 minuten en 3 seconden)
Hij geldt als dé natuurijsspecialist van Skits/Port of Amsterdam: Bart van der Vlugt. Als er iemand een top-10 plek kan afdwingen, dan is hij het, voorspelde Skits-voorzitter Guus Heijnen vorige week. ‘Top tien was ook mijn eigen doel. Zo’n veertig kilometer voor de finish voelde ik me echt sterk worden,’ vertelt Bart vanuit Oostenrijk. ‘Met een paar achtervolgers kwamen we steeds dichter bij de kopgroep.’
Maar dan is opeens zijn tank leeg. ‘Ik had denk ik te weinig gegeten. Een soort hongerklop. Toen ik over de finish gleed, wist ik niet meer wat boven of onder was.’ Toch kijkt hij met zekere verrukking terug op de race, waarin hij na bijna zesenhalf uur schaatsen uiteindelijk achttiende werd. ‘Ik had gehoopt op een hogere klassering, maar het was toch wel heel episch. Dit heb ik nooit eerder meegemaakt. Vooral die laatste ronde. Iedereen reed door sneeuwijs,’ memoreert Bart na de race. ‘Dit maakt marathonschaatsen mooi.’
Christoffel Hendriks (24, UvA-student natuurkunde, niet gefinisht)
Het is afgelopen, beseft Christoffel Hendriks. De race is nog lang niet voorbij, maar toch zit de UvA-student sip op het ijs. ‘Ik voelde me fysiek nog heel goed,’ vertelt hij na afloop. ‘Ik zag veel grote namen instorten. Ik begon te vermoeden dat ik mijn beste prestatie ooit kon neerzetten.’
‘Maar ik raakte betrokken bij een valpartij. Toen ik naar mijn schaats keek bleek mijn ijzer kapot. Ik kon geen slag meer maken.’ Christoffel wisselt zijn schaatsen in voor schoenen, en blijft hangen op de Weissensee, de verrichtingen van zijn ploeggenoten volgend. Jaloers op hun lijden.
Bekijk hier de volledige uitslagen van de Alternatieve Elfstedentocht
