De minister werd ondanks de campagnetijd in de sessie van deze week vooral aangesproken op het beleid van de afgelopen jaren. De interviewers waren dan ook bijzonder kritisch: ‘Na jaren van bezuinigingen is de ongelijkheid toegenomen en is in veel landen de jeugdwerkloosheid erg groot. Hebben de mensen aan de onderkant van de piramide de rekening van de crisis moeten betalen?’ ‘In veel landen is dat waar,’ gaf Dijsselbloem toe, maar veel van deze problemen zijn volgens hem al voor de crisis veroorzaakt. Veel uitgaven van huishoudens die op krediet waren gebaseerd, moesten volgens hem teruggedrongen worden.’ Later zei hij dat Nederland vergeleken met andere landen nog steeds ‘extreem egalitair’ is, en bleef hij hameren op de sterke verzorgingsstaat in Nederland: ‘We zijn de afgelopen jaren meer uit gaan geven aan zorg.’
Griekse bezuinigingen
Dijsselbloem werd voorgelegd dat zelfs het Internationaal Monetair Fonds, bepaald geen organisatie met een sociaal gezicht, had toegegeven dat de bezuinigingen in Griekenland meer schade dan goeds hadden veroorzaakt. Desalniettemin bleef hij het beleid van zijn Eurogroep verdedigen: ‘Griekenland had een begrotingstekort van 15 procent. Daar moest ingegrepen worden om de economie duurzaam te maken.’ Een Griekse man in het publiek vroeg of hij nog commentaar had op de slechte humanitaire toestanden in Griekenland, maar hij wees naar andere Europese landen die strenger waren geweest dan Nederland: ‘I am not the thoughest guy on Greece.’
De voorzitter van de Eurogroep is ondanks aanhoudend slecht nieuws optimistisch over de Europese Unie. ‘Aan het einde van dit jaar kunnen er veel pro-Europese politici aan de macht zijn in Nederland, Duitsland, en Frankrijk’. De interviewers gingen hier op door: ‘Macron, een jonge politicus die enorm snel opstoomt en veel mensen enthousiast maakt met zijn progressieve ideeën. Ziet u er daar ook één van in Nederland?’ Dijsselbloem lachte: ‘Laat me die vraag niet beantwoorden,’ maar vertelde wel graag een coalitie met D66, SP en Groenlinks te willen vormen. Over de laatste vraag - ‘wie wordt de grootste op 15 maart?’ - hoefde Dijsselbloem niet lang te denken. ‘De PvdA natuurlijk.’
