De titel van de lezingenreeks lijkt te duiden op een zekere framing van (post)koloniale kunst. Wat is die framing dan?

‘De titel wil juist ter discussie stellen hoe de westerse blik vaak geframed is en ook hoe postkoloniale kunst geframed is geweest in de loop van de tijd. Het werd toch vaak gezien als marginale kunst, niet modern, primitief, exotisch. En natuurlijk, zoals met het Nationaal Museum in Jakarta, ook binnen een architecturale setting op westerse leest. Met die etiketten duw je die kunst tegelijkertijd van je af en suggereer je de superioriteit van je eigen kunst. Maar wat weten we er nu werkelijk van? In hoeverre begrijpen we de geest van waaruit niet-westerse kunst is ontstaan en misschien ook wel: in hoeverre is die geest te begrijpen?’

In hoeverre werden westerse kunstuitingen opgedrongen aan koloniale cultuurtradities?

‘Natuurlijk in heel sterke mate, in zoverre het om kunst ging die vanuit instituties werd beïnvloed, met de scholen en kunstinstellingen voorop. Toch is dat niet het hele verhaal, want iemand als actrice en kunstschilder Nola Hatterman ging naar Suriname, juist om kunstenaars te leren hoe je negroïde gelaatstrekken natuurgetrouw moet schilderen. Dat hadden ze nooit geleerd. Maar ook dat riep natuurlijk weer een tegenbeweging op. Geschiedenis is altijd complex en kent veel meer nuances dan we tussen de kaften van een boek kunnen vatten.’

Is er een verschil tussen kunst van Suriname en de Antillen enerzijds en van Nederlands-Indië anderzijds?

‘De (kunst)geschiedenis van Suriname en de eilanden in de Caribische Zee is springlevend, aan beide zijden van de oceaan. Dat geldt veel minder voor voormalig Nederlands-Indië: de Nederlands-Indische kunst is in Indonesië opzijgeschoven door de Indonesische kunst. Jonge Indische kunstenaars zijn in Nederland opgegroeide kunstenaars en Indië is geografisch gesproken alleen maar deel van wat achter hen ligt. Dus de kunst van jonge Nederlands-Indische overlapt in veel sterkere mate de Nederlandse kunst, maar misschien moeten we die kunst niet langer meer Indisch noemen.’

Vandaag houdt Remco Raben een Engelstalige lezing getiteld ‘The modern art & literature of the Indies/Indonesia’. Zie hier voor de lezingenagenda voor komende maand.

De lezingen vindt plaats in samenwerking met Framer Framed, platform voor kunst en cultuur.