Dus maakte Van der Linden in 2010 een prachtige winkel en werkte ze er zeven dagen in de week. Maar er kwamen niet genoeg klanten. ‘Ik probeerde ze op allerlei manieren te lokken: evenementen met bruidsmoeders, shopping nights, modeshows… Steeds opnieuw belde ik de krant met een ludieke actie. De journalist zei op een gegeven moment zelfs: “Daar ben ik weer!”’

Toch bleef de echte groei uit en van de franchisegever kreeg ze ook amper steun. ‘Toen kwam het punt waarop ik besefte: het lukt niet meer. Het merk werd strenger met de betalingsvoorwaarde en ik kon het niet meer redden. Het gekke was dat ik opgelucht was. Blij dat ik weer iets kon doen waar ik gelukkig van werd en mee vooruit kon.’

Schuldsanering
Drie jaar na de oprichting gaat Van der Lindens bedrijf failliet. Inmiddels is het vijf jaar later en heeft ze nog één maand schuldsanering te gaan. Ze heeft het nu lachend over ‘stralend falen’, maar het was een zware tijd, ook al verwijt ze zichzelf niets. Inmiddels heeft ze een baan als marketingmanager bij modehuis Norah Fashion.

Ondanks haar falen zou ze studenten met ondernemingsplannen niet afraden voor zichzelf te beginnen. ‘Ga ervoor! Ondernemen is onwijs gaaf en mislukt het, dan is er een groot vangnet in Nederland waar je gebruik van kunt maken.’ Zelf wil ze ook ooit weer een bedrijf starten, maar geen franchise meer.

Ook Wakkee benadrukt dat falen niet alleen leerzaam kan zijn, maar alsnog kan leiden tot succes. ‘Kijk maar naar Post-it, dat mislukte eerst omdat de lijm niet sterk genoeg was. Of Heinz tomatenketchup dat na drie jaar hopeloos failliet ging, maar toen hun recept vernieuwde. Of wat dacht je van viagra? Dat mislukte enorm als het geneesmiddel waarvoor het was bedoeld, maar bleek een heel ander effect te hebben. Soms moet iets eerst ten onder gaan voordat het een groot succes wordt.’