Jarenlang maakte Milja (25, UvA-alumna medische informatica) de dienst uit bij het schermen. Tot Eline vorig jaar de macht greep, in een zinderende finale op het NK: 15-14. ‘Die nederlaag motiveert me vandaag,’ biecht Milja op.
Zoals verwacht staan de twee op het SISTA toernooi tegenover elkaar in de finale. Niemand durft een favoriet aan te wijzen. Eline is veel langer dan Milja en daardoor heeft ze bereik maar is ze ook langzamer.
Beide schermsters trekken hun zwarte masker voor hun gezicht. De laatste sporen van kwetsbaarheid en menselijkheid verdwijnen. ‘En garde!’ roept de scheidsrechter. Eline en Milja grijpen hun floret stevig vast. Niet zoals een middeleeuws zwaard, in hun knuisten, maar als een pistool, met de vingers achter verschillende uitsteeksels. Ze zijn er klaar voor. ‘Allez!’
Milja schiet uit de startblokken en snel staat het 6-2. Voor het ongetrainde oog gaan de actie te snel. Zelfs de scheidsrechter moet soms af gaan op de reacties van de atleten en dat is lastig als beide schermsters juichen na een confrontatie. Eline herstelt zich. Het gat wordt kleiner: 10-8.
Maar het is onvoldoende. Milja wint uiteindelijk met duidelijke cijfers: 15-9. Eline zou later opbiechten dat ze al wist dat het haar dag niet zou zijn. Voor even is de oude orde hersteld. ‘Milja heeft gewoon goed geschermd,’ zo analyseert Eline de partij. ‘Ik ga zometeen thuis even een gat in de muur slaan.’
