Trage besluitvorming

Na een korte update kregen alle deelnemers de tijd om aan de commissie voor te leggen waar volgens hen de belangrijkste knelpunten liggen. De angst dat meer democratisering leidt tot nog meer bureaucratie, uitgebreidere overlegstructuur en tragere besluitvorming werd veelvoudig aangekaart. ‘De nieuwe vormen van democratie moeten niet leiden tot extra werk en geen van mijn collega’s zit te wachten om afgevaardigd te worden in een of andere nieuwe commissie’, zei docent klinische psychologie Arjen Noordhof.

‘We willen in de wandelgangen op informele basis kunnen bepalen hoe wij het onderwijs optimaal vormgeven.’ Noordhof vroeg de commissie om na te denken over hoe men docenten en studenten de eigenaarschap over het eigen onderwijs zou kunnen teruggeven. ‘Dat gaat ook over arbeidsrecht, want met een tijdelijk contract ga je niet zo snel in tegen het beleid.’ Commissielid Herman van den Bosch wees op de keerzijde van decentralisatie: besluitvorming op lager niveau leidt volgens hem tot minder transparantie. Ook zou mogelijk het onderwijs aan de verschillende faculteiten minder goed op elkaar aansluiten. Studenten die aan verschillende faculteiten vakken willen volgens, zouden hierdoor hinder kunnen ervaren.

Machteloze medezeggenschap

Een andere vaak gehoorde klacht was de rol van de medezeggenschap. Volgens de aanwezigen hebben de ondernemings- en studentenraden in de huidige vorm een zeer beperkte macht. Ook zouden ze ver af staan van de werkvloer en weinig contact hebben met de medewerkers en studenten die niet actief zijn in de medezeggenschap. ‘Als je studenten vraagt waar ze zich druk om maken zeggen ze dat ze meer stopcontacten willen op Roeterseiland in plaats van dat ze kritisch reflecteren op het wetenschappelijk onderwijs,’ verzuchtte CSR-voorzitter Naomi Appelman. ‘Dat komt door de manier waarop de studie nu is ingericht. Studenten worden gezien als consument die zo snel mogelijk zijn diploma moet halen, dan ga je je ook als een apathische consument gedragen.

Volgens COR-lid Iris Breetvelt zouden medezeggenschapsleden bovendien niet genoeg bedreven zijn in onderhandelingstechnieken, waardoor er snel met de bestuurders wordt meegepraat in plaats van de interesses van de docenten en studenten te vertegenwoordigen. ‘Wie er wel tegenin gaat wordt al snel als lastig ervaren. Niet alleen door de bestuurders, maar ook door de medezeggenschap zelf.’

Slechte communicatie

Verder werd er felle kritiek geuit op het allocatiemodel van de UvA. De manier waarop het geld onder de faculteiten wordt verdeeld zou zorgen voor onderlinge concurrentie en de focus leggen op kwantiteit in plaats van kwaliteit. De aanwezigen waren het er bovendien over eens dat het op verschillende niveaus mis gaat met de communicatie aan de UvA. Ook de commissie zelf heeft de optimale communicatievorm naar eigen zeggen nog niet gevonden. Komende week wordt de website vernieuwd, dat moet ervoor zorgen dat studenten en medewerkers de commissie beter weten te vinden.