Ook de rest van de besluitnemers van de HvA grossierde in lege termen. ‘We willen geen storing op de lijn.’ Wat zou dat in hemelsnaam betekenen? ‘De mensen die verantwoordelijk zijn voor het onderwijs mogen ook bepalen wat ze met hun ruimte willen,’ was er ook zo een. Een uitleg van wat ze dan willen op basis van welke overwegingen bleef uit. Dat is het voorrecht van een dictator.

Folia is voor distributie afhankelijk van de HvA. Als de HvA Folia uit de bakken haalt, blokkeert zij dus de vrije pers. Censuur voor één dag is nog steeds censuur. Maar ook dat wist Tillie om te buigen. ‘Het laat zien dat we een open gemeenschap zijn waarin we met elkaar discussiëren en waarin dat ook mogelijk is,’ zei hij in gesprek met AT5. Censuur als indicatie van open debat. De Turkse autoriteiten, die dit weekend voor de zoveelste keer sociale media lieten blokkeren, kunnen zo bij Tillie in de leer.

Als je bij de verdediging van je proefschrift niet tot inhoudelijke antwoorden komt, mag je gewoon ergens anders over lullen tot het tijd is. Bij deze kwestie is er echter geen pedel die hora est roept. Zolang Folia nog niet volledig aan de leiband van bureau communicatie loopt, moeten we om verduidelijking blijven vragen. In juni 2000 schreef ik in een paper: ‘Juist bij een zo gevoelig en ingewikkeld issue als de multiculturele samenleving, is het belangrijk duidelijk te weten waar men staat.’ Dat was voor een vak bij Tillie. Dus, Jean en de HvA: waar staan jullie nou?