Don’t wanna miss anything?
Please subscribe to our newsletter
opinie

Ruben Claesen Ruben Claesen,
6 June 2016 - 13:51
About
Share on
Laten we een kat een kat noemen: de identiteit van de universiteit dient louter haar marketingapparaat

Bovendien is er het inhoudelijk aspect. Ik hou mijn haat graag puur, en dan is het makkelijker als je haatobject zonder poespas zegt waar hij of zij voor staat. Met slinks verdoken traditie, weggemoffeld in abstracte beschouwingen als ‘christelijke oorsprong’, wordt de haat al minder direct. Neem nu Donald Trump: de wereld zou een illusie rijker zijn mocht hij verklaren dat hij zal trachten om een regeling met de Mexicaanse regering uit te werken voor belangrijke, banenscheppende openbare werken aan de Amerikaans-Mexicaanse grens. Mijn haat wil dat niet. Mijn haat wil Trumps racisme-tot-op-het-bot. Dat maakt mijn Trump-haat eenvoudiger.

 

Marketing

Maar goed, laten we een kat een kat noemen: de identiteit van de universiteit dient louter haar marketingapparaat. Als er over twintig jaar een studie verschijnt die uitwijst dat het voor de VU misschien voordeliger is om zich net christelijker te gaan profileren, zullen de VU’ers wel weer een kwinkslag vinden om hun christelijke waarden meer te benadrukken. De KU Leuven wilde indertijd meesurfen op de populariteit van nieuw Vaticaans staatshoofd Franciscus om haar eigen katholieke traditie nieuw leven in te blazen. Drie jaar daarvoor verdween de katholieke betekenis van de K in KU Leuven nog. Tijdsgeest van toen was het grootschalige, in de doofpot gestopte kindermisbruik in de Kerk. Om maar te zeggen dat de identitaire pendel ook maar meebeweegt op de maat van de waan van de dag.

 

Het kan ook grootschaliger: de Vrije Universiteit Brussel (in tegenstelling de de VU vrijzinnig-humanistisch) hield laatst een groots identiteitscongres. Het nieuwe logo werd voorgesteld, en bovendien was er het grote nieuws dat de VUB terugkeerde naar zijn oude clubkleuren: oranje, blauw en wit. Om dat te illustreren dreven er dito gekleurde plastieken eendjes in speciaal daarvoor gemaakte grachtjes.

 

Ach, die universiteiten: als er geen kermis in hun statuten staat, dan organiseren ze die zelf wel. Zeg nu nog eens dat de onderwijsactualiteit niet leuk om volgen is.

 

Ruben Claesen is de Vlaanderen-blogger van Folia. Hij schrijft over overeenkomsten en verschillen tussen hoger onderwijs en wetenschap in Nederland en Vlaanderen en wat we van elkaar kunnen leren.

read more
website loading