Op de maandagochtend lieten ook de ICT-medewerkers van zich horen. Door een ‘hardwaredefect in een core router’ van de UvA en de HvA knalden alle netwerken eruit. Ideaal voor wie nog een excuus zocht om even uit te brakken van het weekend of die ene mail niet wilde beantwoorden, maar het had niet enkel voordelen. Een kopje koffie ter troost zat er namelijk niet in. De HvA-koffieautomaten zijn immers verbonden aan draadloos netwerk eduroam omdat het de tegoeden op de HvA-medewerkerspassen moet lezen. Datzelfde geldt sinds kort voor de UvA-printers, waardoor zelfs het ouderwets offline werken met paperassen een stuk moeilijker werd. Met cryptische teksten als ‘de netwerken herstellen zich, maar het probleem is nog niet opgelost’ werden UvA- en HvA-medewerkers met escalerende cafeïnetekorten de hele dag aan het lijntje gehouden.

Even werden de felste tegenstanders kameraden in de strijd tegen afkickverschijnselen. De groenblauwscheiding die dwars door de UvA loopt, werd aan de kant geschoven in de wachtrij voor de kapotte printers. HvA’ers die elkaar nooit eerder spraken werden broeders in hun zoektocht naar een flat white. De student engagement aan de hogeschool steeg tot nooit eerder gemeten hoogten.

In de week waarin de HvA een rapport over het functioneren van de medezeggenschap presenteerde ‘dat te belangrijk is om in een la te verdwijnen’ en juist daarom in een la gaat verdwijnen, werd in ieder geval één aanbeveling bewaarheid. Vernieuwing breng je inderdaad niet teweeg vanachter je bureau, maar met het slopen van het internet.