Ik vind het zelf bijzonder grappig dat de kritische, politiek-geëngageerde communicatiewetenschap in Nederland niet aan de UvA, maar vooral aan de Erasmus Universiteit wordt bedreven. Daar doen ze onderzoek naar neoliberale moraal in media, naar het gebrekkig diversiteitsbeleid van de publieke omroep en naar de manier waarop je met games jonge mensen politiek actief kunt maken. Aan de UvA gaat communicatiewetenschap veel meer over effectieve marketingtechnieken en schadelijke media-effecten op kinderen – zeg maar de ‘rechtse’ onderwerpen die je eerder aan de zakelijke EUR zou verwachten. 

Als er de afgelopen jaren iets duidelijk is geworden, is het dat er geen unanimiteit heerst aan de UvA. Er wordt uiteenlopend gedacht over de onderwerpen die met de Maagdenhuisbezetting zijn geagendeerd en er wordt zelfs uiteenlopend gedacht over het nut van die agendasetting. De laatste weken ging het over besturingsvormen en de manier waarop je voorkeuren voor besturingsvormen in kaart kan brengen. Het geweldige aan al die discussies is dat ze op niveau gevoerd worden, liefst ondersteund door onderzoek en vol met methodologische overpeinzingen. Zo hoort dat ook aan een universiteit.

Wie roept dat Gloria Wekker de UvA regeert, chargeert. Wie zegt dat de UvA autochtonen haat, liegt. Het zijn uitspraken waarmee je in het gevlei komt van GeenStijl, maar die uitspraken staan los van de realiteit. Ze zijn bovendien zeer vervelend voor alle collega’s die de komende feestdagen aan hun familie moeten uitleggen dat ze echt heus niet politiek correct zijn.

De UvA als eenstemmige entiteit afschilderen slaat nergens op, zoals het ook nergens op zou slaan als ik u nu uit naam der UvA een fijne kerst wens. Dat kan ik alleen uit naam der mezelf. Bij dezen!