In de BKO (de Basiskwalificatie Onderwijs) moeten docenten wel wat met diversiteit. In mijn portfolio voor de assessment van de BKO moest ik reflecteren op punt 1.10: ‘Ik ga bewust om met interculturele diversiteit’. Ik kleurde het vakje ‘ik beheers dit volledig’. In de toelichting schreef ik dat in- en uitsluitingsprocessen, etniciteit en seksualiteit weliswaar centraal staan in mijn vakken, maar dat omgaan met diversiteit een hypothetische aangelegenheid is bij communicatiewetenschap waar nauwelijks studenten van kleur staan ingeschreven.

Punt 1.10 was een moetje. Nergens in de didactische cursus ging het over interculturaliteit. Nergens werden handvaten aangereikt hoe te handelen bij studenten die gediscrimineerd worden op hun stage of die zich anders voelen dan de tatta’s die de werkgroepdiscussies domineren. De hoge uitval van niet-witte studenten werd evenmin aangekaart, terwijl dat nu juist bij uitstek een onderwijskundige uitdaging is.

Open staan voor alle studenten ongeacht afkomst, achtergrond of overtuiging is niet hetzelfde als open zijn voor alle studenten. Een bezoekje aan InHolland of de Vrije Universiteit maakt pijnlijk duidelijk dat de UvA er niet in slaagt deze studenten binnen te halen. De dalende studenteninstroom aan de UvA kan niet los gezien worden van de hoge kamerprijzen in de stad. Als ondernemer geef ik graag wat gratis corporate advies aan mijn alma mater. Zet in op de mensen die hier toch al wonen. Maak werk van diversiteit en zorg dat Aya, Emir, Jayden, Mohamed, Shanaya en Yasmin trots zullen zeggen: wij zijn de UvA, de UvA is ons.