Mijn ondernemende houding was ik echter niet kwijtgeraakt en door de jaren heen zocht ik dan ook de randjes van het systeem op en experimenteerde daar waar mogelijk om het adagium van de HvA (Creating tomorrow) vorm te geven. Heeft u wel eens tien trainees van de SNS Bank voor een traineeshipprogramma laten invoeren in SIS? Nee? Ik wel. Enig idee hoeveel bureaucratische lagen van de organisatie hierbij betrokken zijn? Enig idee hoe lang het duurt voor deze tien trainees in het systeem zijn ingevoerd en bijvoorbeeld op eduroam kunnen inloggen? Inmiddels weet ik hoe dit moet en ben ik ook blij met de mensen die mij geholpen hebben om dit voor elkaar te krijgen, want het is gelukt! Moet ik nu van de kafkaknop gebruik gaan maken om te stellen dat dit makkelijker, sneller en efficiënter kan? Heeft u weleens een poging gedaan om het mogelijk te maken kippen te houden in de buurt van de HvA in het kader van buurtparticipatie en ondernemerschap? Vast niet. Ik wel. Was daar veel bureaucratie mee gemoeid? Ging dat van een leien dakje? Vast niet, maar dankzij de inzet van de collega’s van de facilitaire dienst is het toch maar mooi gelukt. Had het sneller gekund? Vast wel. Had ik de kafkaknop moeten gebruiken? Ik denk het niet.
Op vrijdag 19 februari om 17:30 uur bereikte mij een uitgebreide mail over een aantal financiële perikelen waar ik bij betrokken ben. Onduidelijkheden die onder andere te maken hadden met het feit dat in 2015 mijn financiële rechten verdeeld waren over kostenplaats 102111, 102813, s10107, X10114 en nog een nummer dat me even niet te binnenschiet. In die mail kreeg ik te horen dat mijn leidinggevende geadviseerd werd om mijn budgetbevoegdheden in te trekken.
Ik schrok hiervan en moest denken aan de kafkaknop, maar tegelijk ook aan de strip Asterix verovert Rome, waarin Asterix verward raakt in het bureaucratische systeem van de Romeinse overheid. Uiteindelijk verzint hij een list: hij creëert een nieuw formulier dat het hele systeem in de war brengt en er uiteindelijk voor zorgt dat hij geholpen wordt op zijn zoektocht.
De mensen die mij kennen weten dat ik te pas en te onpas sta te zingen voor een groep. Het nummer dat ik het meest zing voor mijn studenten en collega’s is Crazy little thing called love. Kafkaknoppen gaan er niet voor zorgen dat een bureaucratisch systeem gaat veranderen. Maar daar waar mensen naar elkaar blijven luisteren, de dialoog zoeken en zich durven te verplaatsen in de schoenen van een ander kunnen fantastische dingen gebeuren! Ik hoop dan ook dat de menselijkheid in onze organisatie steeds meer de overhand zal krijgen, met de intentie om elkaar te stimuleren tot grote hoogten en mee te werken aan een betere toekomst.
Ik weet inmiddels dat ik mijn budgetbevoegdheid zal behouden en ben blij met het in mij gestelde vertrouwen door mijn leidinggevende. Wat mij betreft: lobi da basi (liefde is de baas) en een kafkaknop? Over my dead body!
Martin Haring is programmamanager ondernemerschap bij de HvA en manager van het Amsterdam Center for Entrepeneurship (ACE).
