De UvA-afdelingen Europese studies en Russische en Slavische studies hielden woensdagmiddag in de Oudemanhuispoort een Q&A-sessie, getiteld War at Our Door, over de Oekraïne-oorlog (hier terug te kijken). Een panel beantwoordde vragen van studenten en medewerkers. ‘Ik vind de oorlog heel erg en ik vind het goed dat de UvA hier aandacht aan besteedt.’
Woensdagmiddag om kwart voor vijf, een kwartier voordat de Q&A-sessie over de Oekraïne-oorlog begint, is het al behoorlijk druk in de grote collegezaal in de Oudemanhuispoort. Dat deze lezing zo drukbezocht is, is logisch, aangezien de oorlog tussen Oekraïne en Rusland een breekpunt is in de geschiedenis, zegt ook UvA-politicoloog en panellid Olga Burlyuk via Zoom tegen het publiek. Ze vergelijkt de terroristische aanslagen van 9/11 en de Oekraïne-oorlog met elkaar. ‘Dit is ons 9/11-moment. Daarmee bedoel ik dat na de terroristische aanslagen van 9/11 ons hele wereldbeeld is veranderd. Dat gaat nu ook gebeuren.’
Dat Burlyuk via Zoom meedoet is omdat de sessie hybride is. Via Zoom zijn er rond de vijfhonderd mensen bij. De andere vijf panelleden zitten wel in de zaal, net als de meer dan honderd mensen in het publiek. De aanwezigen die in de zaal zitten willen vooral meer leren over de oorlog en vragen stellen. Een van hen is student geschiedenis en rechtsgeleerdheid Eefje Witvliet (24). ‘De drukte had ik verwacht, gezien de oorlog heel actueel en recent is.’
Emotionele sfeer
Wanneer de Q&A-sessie begint is het gelijk stil. Het eerste dat moderator Pola Cebulak van European Studies zegt is dat deze sessie heel emotioneel beladen is. Daarom verwacht ze dat iedereen elkaar in de zaal support en steunt. ‘We willen minder oorlog, niet meer’, zegt ze. Vervolgens vraagt ze aan het publiek of iedereen die de afgelopen week vanwege dit conflict gehuild heeft een hand wil opsteken. Ongeveer een derde van de zaal doet dit.
Ook veel vragen zijn emotioneel. Een Syrische student barst bijna in huilen uit wanneer ze uitlegt dat deze oorlog voor haar voelt als de oorlog die zij meemaakte toen zij in Syrië woonde. Wanneer de sessie om 19.00 uur afgelopen is, is de sfeer redelijk somber. De panelleden gaan er in ieder geval niet vanuit dat dit conflict snel tot een einde komt, zeggen ze, ook al hebben ze natuurlijk geen glazen bol waarmee ze in de toekomst kunnen kijken.
Betrokken
Studenten Engelse cultuur en literatuur Anastasia Sobkanyuk (20) en Sam Colley (23) blikken na afloop op een bankje buiten de collegezaal terug op de sessie. Sobkanyuk heeft familie in Rusland en Oekraïne. ‘Ik vind de oorlog heel erg en ik vind het goed dat de UvA hier aandacht aan besteedt’, zegt ze. ‘Hoewel iedereen in Oekraïne harder geraakt wordt, vrezen mijn ouders en mijn zus in Rusland ook voor hun baan, vanwege de oorlog aan Rusland zijn opgelegd.’ Of ze aan de UvA kan blijven studeren, is daarom nog niet zeker.
‘Wat de situatie voor mij nog lastiger maakt is dat mijn familie Russisch nieuws leest dat later nep blijkt te zijn. Zo verscheen in de Russische media laatst een bericht waaruit bleek dat Europese universiteiten Russische studenten zouden wegsturen. Dit hoorde ik van hen en toen dacht ik ook echt dat dat ging gebeuren. Dat was schrikken. Het bleek gelukkig niet waar te zijn.’
In een eerdere versie van dit artikel stond dat Sobkanyuks familie uit Rusland kwam en dat haar zus was al was ontslagen. Dit is niet juist, haar familie komt uit zowel Rusland als Oekraïne en er is alleen sprake dat haar zus misschien ontslagen gaat worden.
Bekijk hieronder de registratie van de Q&A-sessie in de Oudemanhuispoort.