Maak kennis met Szept: de ‘relaxation manager’ van Crea
Het is vandaag Dierendag, reden voor Folia om Crea-hond Szept in het zonnetje te zetten. Zou niet elk kantoor een hond moeten hebben? De universiteit is er in elk geval geschikt voor, zegt onderzoeker dier-mensstudies Maarten Reesink. ‘Een open, niet-hiërarchische werkcultuur met flexibele werktijden werkt het beste voor een hond.’
Al jaren komen er honden op de UvA. ‘In de jaren 90 was er bij het secretariaat van theaterwetenschap de grote hond van Gerda,’ vertelt mediawetenschapper en oprichter van het Centrum voor DierMens-studie Maarten Reesink aan de telefoon. ‘Die hond lag altijd onder haar bureau, iedereen vond dat geweldig.’
Sinds die tijd is er ook wetenschappelijk bewijs gekomen dat mensen baat zouden hebben bij de aanwezigheid van dieren. Huisdiereigenaren lijken minder vaak de dokter te bezoeken, hebben minder last van hart- en vaatziekten en voelen zich in het algemeen prettiger. ‘Vanuit die wetenschap is het idee gekomen om de hond mee te nemen naar de werkplek,’ zegt Reesink. ‘Niet alleen voor de lol, maar omdat het een doel zou kunnen dienen. Dat is wel een fenomeen van de laatste tijd.’
De eerste studie die onderzoekt of mensen productiever gaan werken en zich prettig voelen bij een hond op kantoor is al uitgevoerd. ‘Mensen worden niet productiever, maar vinden een hond op kantoor wel leuk in z’n algemeenheid,’ vertelt Reesink. ‘Dat zeg ik wel met een paar slagen om de arm: op de kantoren met een hond, zijn er waarschijnlijk ook mensen die dat leuk vinden, anders lieten ze hem thuis.’
Onrein dier
Er zijn namelijk zeker ook bezwaren. Reesink: ‘Zo zijn sommige mensen allergisch voor dieren. Anderen zijn niet allergisch maar haten honden. Weer anderen houden niet van honden vanwege culturele aspecten. Zo is de hond voor veel moslims een onrein dier.’
‘En last,’ vervolgt Reesink, ‘en ik zou zeggen not least, wat vindt de hond ervan? Het onderzoek dat nu is gedaan redeneert vanuit de mens. Ik zou willen vragen, wat levert het voor een dier op?’
In het positiefste geval is het ook voor de hond leuk om mee naar kantoor te gaan: die zit niet alleen thuis maar is in het gezelschap van minstens één van de leden van zijn roedel. Veel honden honden vinden gezelschap van andere mensen (zelfs zonder honden) prettig.
Al lijkt dat per hond te verschillen. ‘En dan bedoel ik niet per hondenras. De verschillen tussen individuele honden zijn namelijk groter dan de verschillen tussen hondenrassen. Je kunt niet zeggen: o, het is een beagle, dus die kan wel mee naar kantoor. Elke hond is een individu.’ Wel zijn sommige hondenrassen, zoals poedels en spaniels, over het algemeen socialer dan ander rassen.
Besluit je een hond mee te nemen, dan zal deze eerst langzaam aan de nieuwe plek moeten wennen. ‘En wanneer een hond het niet naar z’n zin heeft op kantoor, dan moet je hem ook niet meer meenemen,’ stelt Reesink. Hoe je dat weet? ‘Daarvoor zijn hondengedragsdeskundigen. En dat is niet overdreven, want zelfs ervaren hondeneigenaren blijken het gedrag van hun hond nog niet altijd te kunnen lezen.’
Honden – met uitzondering van hulphonden – zijn aan de UvA niet toegestaan vanwege hygiëne en mogelijke overlast voor anderen. Dat staat in de UvA-huis- en gedragsregels. Toch komt het incidenteel voor dat er honden meegenomen worden naar de werkplek. ‘Dit wordt toegestaan als collega’s actief is gevraagd om toestemming en er dus breed draagvlak is,’ meldt een persvoorlichter van de UvA. ‘We willen voorkomen dat een medewerker die er last van heeft dit niet durft te zeggen.’
In een aantal gevallen is dat wel te voorspellen. Een nieuwe situatie met veel gestreste mensen is voor met name voor jonge honden niet ideaal. Het puppy knuffelen in de UvA-universiteitsbibliotheek in de tentamenweek een aantal jaren geleden noemt Reesink vanuit het oogpunt van dierenwelzijn dan ook ‘niet zo’n briljant idee’. De dieren nemen namelijk de stress van de studenten over. ‘Het zou wel kunnen werken met hele ervaren honden, die allerlei situaties gewend zijn en daar prima mee om te kunnen gaan.’
Open werkcultuur
En dan is er nog de werkplek. Die kan geschikter of ongeschikter zijn voor een hond - vanuit de mens gezien. Uit onderzoek blijkt dat een open, niet-hiërarchische werkcultuur waarin werknemers autonomie hebben over hun werk en werktijden het beste werkt. In het geval dat iemand niet in één ruimte met een hond wil zitten, kan er dan flexibel gezocht worden naar een andere ruimte.
‘Het eerste dat mij te binnen schoot: de universiteit lijkt in veel gevallen een geschikte plek voor een hond,’ zegt Reesink. ‘De werkcultuur is er namelijk open en werknemers hebben over het algemeen autonomie over hun werk.’ Al neemt hij gelijk weer een slag om de arm: ‘Alhoewel er op een universiteit wel weer vaker mensen van andere culturen werken die helemaal niet zo van honden houden.’
