Af en toe een leuke grap verzinnen lukt zelfs de grootste pannenkoek nog wel, maar ruim een kwartier comedy maken is voor minder mensen weggelegd. Folia vroeg zich af hoe de dappere deelnemers van het Amsterdams Studenten Cabaret Festival (ASCF) het er vanaf zouden brengen.
In een vol Comedy Theater aan de Nes streden donderdagavond de eerste drie acts om een plaats in de finale, die zaterdag volgt in De Rode Hoed. Omdat grappen nou eenmaal verdomd lastig zijn na te vertellen, maakte Folia enkele geluidsfragmenten. Disclaimer: de selectie van de fragmenten en bijbehorend commentaar zijn volledig overgeleverd aan de subjectieve kijk van ondergetekende.
Guido Scheepe
Deze beroepsstudiestopper begon volgens de informatie van het ASCF met drie studies, om ze vervolgens vroegtijdig af te breken. De act van deze sympathiek ogende Indo (dit mag ik zeggen, want hij gebruikt het zelf in zijn conference) bestaat voor grofweg de helft uit stand-upcomedy en voor de andere helft uit liedjes. De grappen in het spraakgedeelte zijn aardig, maar de rijmelarij in de liedjes is tenenkrommend. De rest van de zaal dacht daar alleen anders over: Guido Scheepe kreeg de meeste stemmen en geeft daarom acte de présence op de finale van het festival.
Lodewijk Fluttert
Met zo’n achternaam word je als cabaretier geboren als underdog, en het uiterlijk van deze Utrechtse student Sociale Wetenschappen (praktisch twee meter, een wat sullige en gortdroge houding, maar vooral: glanzend rood haar) lijkt ook niet meteen een garantie voor succes. Flutter speelt twee troeven uit: zijn Twentse accent en zijn gortdroge en licht absurdistische humor. Daarmee roept hij onvermijdelijk de associatie met Herman Finkers op, in wiens schaduw hij vooralsnog niet kan staan. De aanzet tot de grap is vaak goed, maar de grap zelf komt zelden voldoende uit de verf.
Anne & Robin
Deze twee theatermaaksters uit Arnhem hebben een opleiding achter zich (Theaterschool Rijnijssel), en dat is direct te zien. Hun act is verfijnder en gepolijster dan die van de twee heren voor hen. Het duo is razend goed op elkaar ingespeeld en presenteert een serie typetjes die steevast door overdrijving komisch wordt, maar ook andere emoties oproept. Zoals in de suggestieve openingsact, waarin de wat dellerig geklede dames op hun verleidelijkst om twee blokfluiten heen krioelen: vermaak en ongemak wisselen elkaar in rap tempo af. Met een door en door sentimentele balade, over the top gebracht (a la Tenacious D’s Tribute) nemen ze de menselijke hang naar drama op de hak, om daarna als steenkoolspaans ratelende Mexicanen weer ongecompliceerd geestig op het podium te verschijnen. De absurde afsluiter maakt zeer nieuwsgierig naar meer materiaal van Anne & Robin, die wat mij betreft de avond hadden moeten winnen.
Voor wie het studentencabaret met eigen ogen wil zien: vrijdagavond is de tweede halve finale, ook in Comedy Theater aan de Nes. De winnaars gaan door naar de finale op zaterdag 12 mei, in Theater De Rode Hoed.
Houd komende week FoliaTV in de gaten voor een verslag van de finale-avond.
In een vol Comedy Theater aan de Nes streden donderdagavond de eerste drie acts om een plaats in de finale, die zaterdag volgt in De Rode Hoed. Omdat grappen nou eenmaal verdomd lastig zijn na te vertellen, maakte Folia enkele geluidsfragmenten. Disclaimer: de selectie van de fragmenten en bijbehorend commentaar zijn volledig overgeleverd aan de subjectieve kijk van ondergetekende.
Guido Scheepe
Deze beroepsstudiestopper begon volgens de informatie van het ASCF met drie studies, om ze vervolgens vroegtijdig af te breken. De act van deze sympathiek ogende Indo (dit mag ik zeggen, want hij gebruikt het zelf in zijn conference) bestaat voor grofweg de helft uit stand-upcomedy en voor de andere helft uit liedjes. De grappen in het spraakgedeelte zijn aardig, maar de rijmelarij in de liedjes is tenenkrommend. De rest van de zaal dacht daar alleen anders over: Guido Scheepe kreeg de meeste stemmen en geeft daarom acte de présence op de finale van het festival.
Lodewijk Fluttert
Met zo’n achternaam word je als cabaretier geboren als underdog, en het uiterlijk van deze Utrechtse student Sociale Wetenschappen (praktisch twee meter, een wat sullige en gortdroge houding, maar vooral: glanzend rood haar) lijkt ook niet meteen een garantie voor succes. Flutter speelt twee troeven uit: zijn Twentse accent en zijn gortdroge en licht absurdistische humor. Daarmee roept hij onvermijdelijk de associatie met Herman Finkers op, in wiens schaduw hij vooralsnog niet kan staan. De aanzet tot de grap is vaak goed, maar de grap zelf komt zelden voldoende uit de verf.
Anne & Robin
Deze twee theatermaaksters uit Arnhem hebben een opleiding achter zich (Theaterschool Rijnijssel), en dat is direct te zien. Hun act is verfijnder en gepolijster dan die van de twee heren voor hen. Het duo is razend goed op elkaar ingespeeld en presenteert een serie typetjes die steevast door overdrijving komisch wordt, maar ook andere emoties oproept. Zoals in de suggestieve openingsact, waarin de wat dellerig geklede dames op hun verleidelijkst om twee blokfluiten heen krioelen: vermaak en ongemak wisselen elkaar in rap tempo af. Met een door en door sentimentele balade, over the top gebracht (a la Tenacious D’s Tribute) nemen ze de menselijke hang naar drama op de hak, om daarna als steenkoolspaans ratelende Mexicanen weer ongecompliceerd geestig op het podium te verschijnen. De absurde afsluiter maakt zeer nieuwsgierig naar meer materiaal van Anne & Robin, die wat mij betreft de avond hadden moeten winnen.
Voor wie het studentencabaret met eigen ogen wil zien: vrijdagavond is de tweede halve finale, ook in Comedy Theater aan de Nes. De winnaars gaan door naar de finale op zaterdag 12 mei, in Theater De Rode Hoed.
Houd komende week FoliaTV in de gaten voor een verslag van de finale-avond.
