Een momentje van bezinning konden ze wel gebruiken. Dus namen studenten Trade Management Asia (TMA) donderdag het penseel ter hand voor een lesje Japanse schoonschrijfkunst.
Nog voor de les goed en wel is begonnen zit een klein groepje studenten al ijverig te werken. Door het lokaal op locatie Fraijlemaborg klinkt rustgevende oosterse muziek. Met strakke halen strijken de studenten de penselen heen en weer. Langzaam verschijnen er Japanse tekens op het papier. ‘Het is gemeengoed in Japan,’ zegt Maaike Boots, docent Japans, terwijl ze door het lokaal wandelt. ‘Tot in de top van het bedrijfsleven wordt kanji als vorm van meditatie gebruikt.’
Elk jaar, aan het einde van de tweede semester geeft Boots een openbare workshop kanji. Niet alleen omdat de taal zo mooi is, maar vooral omdat er van het schilderen een rustgevende werking uitgaat. En dat kunnen studenten en medewerkers wel gebruiken: binnen de opleiding zou gesjoemeld zijn met diploma’s en van de onderwijskwaliteit zou niets deugen. En dan lagen de docenten ook nog eens in de clinch met het bestuur.
Heftig jaar
‘I love painting, that’s why I’m here,’ klinkt het even later in de deuropening van het leslokaal. Audrey Gran-Weinberg, docent Engels, wil eindelijk wel eens zien waar Boots zich nu eigenlijk mee bezighoudt. Nog voor ze er erg in heeft de Amerikaanse haar eerste Japanse teken al op papier staan, met een lachend gezichtje ernaast. ‘Het is best rustgevend,’ geeft Gran-Weinberg toe, om eraan toe te voegen dat het voor het hele TMA-team best een heftig jaar is geweest.
In het eindrapport over het onderzoek naar de vermeende diplomafraude en de problemen bij TMA concludeerde de onderwijsinspectie afgelopen week dat de berichten uit De Telegraaf over fraude in elk geval niet kloppen. Wel zijn gebreken ontdekt in de organisatiecultuur van de international business school, waar TMA onder valt. Maar toch: het beeld dat er van het onderwijs niets deugt blijft hangen, tot onvrede van studenten en docenten.
‘Vervelende berichten want dit is niet zomaar een studie,’ zegt Tom van Sprundel (24, vierdejaars), die net stage liep in Japan toen de berichten in het nieuws kwamen. ‘Gelukkig houden studenten zich er niet al te veel mee bezig.’ Ook Boots benadrukt dat TMA niet zomaar een studie is. Japans of Chinees als verplichte taal, die geleerd wordt vanuit het Engels. Het moet de studenten voorbereiden op het handelsleven in Azië.
En daarvoor heb je die lastige talen nodig. ‘Japans is niet zomaar geleerd,’ zegt Boots. ‘Nadat studenten het Japanse alfabet – die anders dan het westerse alfabet uit 53 lettergrepen bestaat – in het eerste jaar eigen hebben eigen gemaakt, volgt het schrijven pas in het tweede jaar,’ zegt Boots. ‘De kanji is een van de Japanse schriften en bestaat uit duizenden tekens, elk met een eigen betekenis. Ingewikkeld dus.’
De les loopt op zijn einde. De deelnemers krijgen authentiek Japans rijstpapier uitgereikt. Het uurtje oefenen moet nu omgezet worden in echt schoonschrift. Ondertussen strooit Boots nog met weetjes. ‘Het touchscreen op al die mobieltjes danken we aan de Japanners. Ze zochten een manier om de tekens gemakkelijk te digitaliseren.’ Nog eentje: ‘Steve Jobs heeft de Japanse kalligrafie gebruikt als inspiratiebron voor de typografie die wordt gebruikt in het besturingssysteem van Apple omdat het zo beeldend is.’
De verslaggever van dienst toont tevreden zijn resultaat. Boots lacht. ‘Jeffshi staat er nu.’
Nog voor de les goed en wel is begonnen zit een klein groepje studenten al ijverig te werken. Door het lokaal op locatie Fraijlemaborg klinkt rustgevende oosterse muziek. Met strakke halen strijken de studenten de penselen heen en weer. Langzaam verschijnen er Japanse tekens op het papier. ‘Het is gemeengoed in Japan,’ zegt Maaike Boots, docent Japans, terwijl ze door het lokaal wandelt. ‘Tot in de top van het bedrijfsleven wordt kanji als vorm van meditatie gebruikt.’
Elk jaar, aan het einde van de tweede semester geeft Boots een openbare workshop kanji. Niet alleen omdat de taal zo mooi is, maar vooral omdat er van het schilderen een rustgevende werking uitgaat. En dat kunnen studenten en medewerkers wel gebruiken: binnen de opleiding zou gesjoemeld zijn met diploma’s en van de onderwijskwaliteit zou niets deugen. En dan lagen de docenten ook nog eens in de clinch met het bestuur.
Heftig jaar
‘I love painting, that’s why I’m here,’ klinkt het even later in de deuropening van het leslokaal. Audrey Gran-Weinberg, docent Engels, wil eindelijk wel eens zien waar Boots zich nu eigenlijk mee bezighoudt. Nog voor ze er erg in heeft de Amerikaanse haar eerste Japanse teken al op papier staan, met een lachend gezichtje ernaast. ‘Het is best rustgevend,’ geeft Gran-Weinberg toe, om eraan toe te voegen dat het voor het hele TMA-team best een heftig jaar is geweest.
In het eindrapport over het onderzoek naar de vermeende diplomafraude en de problemen bij TMA concludeerde de onderwijsinspectie afgelopen week dat de berichten uit De Telegraaf over fraude in elk geval niet kloppen. Wel zijn gebreken ontdekt in de organisatiecultuur van de international business school, waar TMA onder valt. Maar toch: het beeld dat er van het onderwijs niets deugt blijft hangen, tot onvrede van studenten en docenten.
‘Vervelende berichten want dit is niet zomaar een studie,’ zegt Tom van Sprundel (24, vierdejaars), die net stage liep in Japan toen de berichten in het nieuws kwamen. ‘Gelukkig houden studenten zich er niet al te veel mee bezig.’ Ook Boots benadrukt dat TMA niet zomaar een studie is. Japans of Chinees als verplichte taal, die geleerd wordt vanuit het Engels. Het moet de studenten voorbereiden op het handelsleven in Azië.
En daarvoor heb je die lastige talen nodig. ‘Japans is niet zomaar geleerd,’ zegt Boots. ‘Nadat studenten het Japanse alfabet – die anders dan het westerse alfabet uit 53 lettergrepen bestaat – in het eerste jaar eigen hebben eigen gemaakt, volgt het schrijven pas in het tweede jaar,’ zegt Boots. ‘De kanji is een van de Japanse schriften en bestaat uit duizenden tekens, elk met een eigen betekenis. Ingewikkeld dus.’
De les loopt op zijn einde. De deelnemers krijgen authentiek Japans rijstpapier uitgereikt. Het uurtje oefenen moet nu omgezet worden in echt schoonschrift. Ondertussen strooit Boots nog met weetjes. ‘Het touchscreen op al die mobieltjes danken we aan de Japanners. Ze zochten een manier om de tekens gemakkelijk te digitaliseren.’ Nog eentje: ‘Steve Jobs heeft de Japanse kalligrafie gebruikt als inspiratiebron voor de typografie die wordt gebruikt in het besturingssysteem van Apple omdat het zo beeldend is.’
De verslaggever van dienst toont tevreden zijn resultaat. Boots lacht. ‘Jeffshi staat er nu.’
