Fransje Christiaans (29, docent theater aan het Domein Onderwijs & Opvoeding van de HvA) maakte de voorstelling Het is mij bijna gelukt over het leven na de dood. Daarin probeert ze, met behulp van twee acteurs en wisselende academische sprekers, een brug te slaan tussen wetenschap en theater. Binnenkort staan ze op het Fringe Festival.
Waarom het leven na de dood?
'Ik ben altijd gefascineerd geweest door de dood. Nadat een vriendin een voorstelling maakte over een zwaar ongeluk ben ik uit gaan zoeken wat ik het interessantst vond, dat zijn bijna-doodervaringen. In het boek Eindeloos bewustzijn beweert cardioloog Pim van Lommel dat er wetenschappelijk bewijs is voor het ‘licht aan het einde van de tunnel’ dat mensen zien. Dat is natuurlijk eigenlijk lariekoek, maar ik vind de spanning tussen het bewijsbare en spiritualiteit heel interessant. Ik heb veel gelezen en mensen geïnterviewd over spiritualiteit, en tegelijkertijd irriteert het me een beetje. Iedereen wil zijn ervaring delen, maar zegt ook: "Ik kan het niet beschrijven, je weet niet hoe het is." Die scepsis levert goed materiaal voor theater, maar we proberen in de scènes geen oordeel te vellen. Je weet het pas echt als je dood bent, en dat zijn we niet. Het zijn zinloze pogingen, maar dat levert grappig theater op.'
Hoe maak je de verbinding met de wetenschap?
'Iedere voorstelling nodigen we een spreker uit, afkomstig van steeds een ander academisch werkveld. Aan het begin van de voorstelling geeft die zijn of haar visie op het onderwerp vanuit de eigen achtergrond met een lezing of eigen perfomance. De Rotterdamse filosoof Eugène Buskens zal als eerste spreken. Aan het einde van de voorstelling is er een nagesprek met een bekend persoon uit dat veld, bijvoorbeeld via Skype, om discussie met het publiek te krijgen. Zo wordt de randprogrammering even belangrijk als het stuk. We willen dat het publiek meedenkt, mee kijkt en mee discussieert.'
Ik zag voor zo’n nagesprek al de naam van Dick Swaab voorbij komen.
'Dat is niet gelukt, Dick Swaab is megaduur! We zijn in gesprek met een aantal andere sprekers, maar daar durf ik nog niets over te zeggen tot het helemaal rond is.'
Het is mij bijna gelukt speelt op 3, 4 en 5 september in Trouw.
Waarom het leven na de dood?
'Ik ben altijd gefascineerd geweest door de dood. Nadat een vriendin een voorstelling maakte over een zwaar ongeluk ben ik uit gaan zoeken wat ik het interessantst vond, dat zijn bijna-doodervaringen. In het boek Eindeloos bewustzijn beweert cardioloog Pim van Lommel dat er wetenschappelijk bewijs is voor het ‘licht aan het einde van de tunnel’ dat mensen zien. Dat is natuurlijk eigenlijk lariekoek, maar ik vind de spanning tussen het bewijsbare en spiritualiteit heel interessant. Ik heb veel gelezen en mensen geïnterviewd over spiritualiteit, en tegelijkertijd irriteert het me een beetje. Iedereen wil zijn ervaring delen, maar zegt ook: "Ik kan het niet beschrijven, je weet niet hoe het is." Die scepsis levert goed materiaal voor theater, maar we proberen in de scènes geen oordeel te vellen. Je weet het pas echt als je dood bent, en dat zijn we niet. Het zijn zinloze pogingen, maar dat levert grappig theater op.'
Hoe maak je de verbinding met de wetenschap?
'Iedere voorstelling nodigen we een spreker uit, afkomstig van steeds een ander academisch werkveld. Aan het begin van de voorstelling geeft die zijn of haar visie op het onderwerp vanuit de eigen achtergrond met een lezing of eigen perfomance. De Rotterdamse filosoof Eugène Buskens zal als eerste spreken. Aan het einde van de voorstelling is er een nagesprek met een bekend persoon uit dat veld, bijvoorbeeld via Skype, om discussie met het publiek te krijgen. Zo wordt de randprogrammering even belangrijk als het stuk. We willen dat het publiek meedenkt, mee kijkt en mee discussieert.'
Ik zag voor zo’n nagesprek al de naam van Dick Swaab voorbij komen.
'Dat is niet gelukt, Dick Swaab is megaduur! We zijn in gesprek met een aantal andere sprekers, maar daar durf ik nog niets over te zeggen tot het helemaal rond is.'
Het is mij bijna gelukt speelt op 3, 4 en 5 september in Trouw.
