Begin december werd Marjolein Moorman gekozen tot fractievoorzitter van de PvdA in de Amsterdamse gemeenteraad. Zij volgt daarmee Frank de Wolf op, die bij een groot farmaceutisch bedrijf gaat werken. Moorman (38) is naast fractievoorzitter ook universitair hoofddocent politieke communicatie aan de UvA.
Waar gaat u zich als eerste op richten?
‘Er moet bezuinigd worden, de werkeloosheid loopt op, er is een vastgoedcrisis en er moet worden gekeken naar een nieuwe invulling van het bestuurlijk stelsel; het wordt dus een heftig jaar. Dit soort dingen moeten gewoon goed gebeuren en aan mij de taak is om dit zo sociaaldemocratisch mogelijk te doen.’
Heeft u er in de gemeenteraad voordeel van dat u politieke communicatie doceert?
‘Het is handig om theoretische kennis te hebben over het politieke proces en het helpt om afstand te nemen, maar politiek is voor een groot deel emotie en mensenwerk. Dat vat je niet zomaar in een algemeen theoretisch model.’
Wat boeit u zo aan (politieke) communicatie?
‘Ik ben heel erg geïnteresseerd in hoe communicatie mensen beïnvloedt. En hoe dat voor mensen verschillend kan zijn. Soms heb je mensen die erg charismatisch zijn en er zijn mensen die zich niet kunnen uiten, maar fantastische ideeën hebben. Hoe werkt het democratieproces, hoe werkt overtuiging?’
U bent fractievoorzitter, hoofddocent en moeder. Valt dat te combineren?
‘Het is een kwestie van prioriteiten stellen en meerdere ballen in de lucht kunnen houden. In de afgelopen week heb ik zo’n vijftig uur voor de PvdA gewerkt, maar dat moet geen standaard worden, ik heb ook nog kinderen. ’s Ochtends en ’s middags als de kinderen uit school en de crèche komen ben ik thuis. Daartussen en ’s avonds ben ik vaak op pad, maar een groot voordeel is dat ik het raadlidmaatschap leuk vind en er dus energie van krijg. Een ander voordeel is dat de instellingen en mijn huis niet ver van elkaar vandaan liggen; ik woon bij de Dappermarkt, en de faculteit ligt op steenworp afstand van het gemeentehuis.’
En een sociaal leven?
‘Ja, dat heb ik niet meer zo, maar toevallig had ik vorige week vrijdag een leuke avond met wat vriendinnen en dan zie ik er direct elf. Maar je hebt soms ook vrienden die voor een tijdje naar het buitenland gaan, die zie je dan ook even niet. Nu ben ik degene die iets minder in beeld is.’
Waar gaat u zich als eerste op richten?
‘Er moet bezuinigd worden, de werkeloosheid loopt op, er is een vastgoedcrisis en er moet worden gekeken naar een nieuwe invulling van het bestuurlijk stelsel; het wordt dus een heftig jaar. Dit soort dingen moeten gewoon goed gebeuren en aan mij de taak is om dit zo sociaaldemocratisch mogelijk te doen.’
Heeft u er in de gemeenteraad voordeel van dat u politieke communicatie doceert?
‘Het is handig om theoretische kennis te hebben over het politieke proces en het helpt om afstand te nemen, maar politiek is voor een groot deel emotie en mensenwerk. Dat vat je niet zomaar in een algemeen theoretisch model.’
Wat boeit u zo aan (politieke) communicatie?
‘Ik ben heel erg geïnteresseerd in hoe communicatie mensen beïnvloedt. En hoe dat voor mensen verschillend kan zijn. Soms heb je mensen die erg charismatisch zijn en er zijn mensen die zich niet kunnen uiten, maar fantastische ideeën hebben. Hoe werkt het democratieproces, hoe werkt overtuiging?’
U bent fractievoorzitter, hoofddocent en moeder. Valt dat te combineren?
‘Het is een kwestie van prioriteiten stellen en meerdere ballen in de lucht kunnen houden. In de afgelopen week heb ik zo’n vijftig uur voor de PvdA gewerkt, maar dat moet geen standaard worden, ik heb ook nog kinderen. ’s Ochtends en ’s middags als de kinderen uit school en de crèche komen ben ik thuis. Daartussen en ’s avonds ben ik vaak op pad, maar een groot voordeel is dat ik het raadlidmaatschap leuk vind en er dus energie van krijg. Een ander voordeel is dat de instellingen en mijn huis niet ver van elkaar vandaan liggen; ik woon bij de Dappermarkt, en de faculteit ligt op steenworp afstand van het gemeentehuis.’
En een sociaal leven?
‘Ja, dat heb ik niet meer zo, maar toevallig had ik vorige week vrijdag een leuke avond met wat vriendinnen en dan zie ik er direct elf. Maar je hebt soms ook vrienden die voor een tijdje naar het buitenland gaan, die zie je dan ook even niet. Nu ben ik degene die iets minder in beeld is.’
