Aan de voorgenomen fusie tussen de drie bètafaculteiten van de UvA en de VU, de Amsterdam Faculty of Science (AFS), liggen zowel financiële als kwalitatieve motieven ten grondslag. Dat zei Hubertus Irth, decaan van de Faculteit der Exacte Wetenschappen (FEW) van de VU, gisteren tijdens een door de Asva georganiseerd debat over de fusieplannen van beide universiteiten.
‘Het is een optelsom van allerlei factoren, die wat ons betreft in het voordeel is van de AFS,’ antwoordde hij op de vraag van voormalig Asva-voorzitter Eline Peters of het samengaan van de bètafaculteiten niet vooral een manier is om de bezuinigingen in het hoger onderwijs het hoofd te bieden. Naast Irth waren ook FNWI-decaan Kareljan Schoutens, FSR-lid Emiel Woutersen en voorzitter van de FSR van de FEW Timo van Loon bij het debat aanwezig.
Meer menskracht, een gevarieerder onderwijsaanbod, meer aanvragen voor subsidies: het zijn volgens Schoutens slechts een paar voordelen die de fusie tussen de faculteiten kunnen bieden. ‘De gedachte is: samen kun je een groot aantal dingen beter dan alleen,’ aldus Schoutens. Hij gaf het onderzoeksgebied van Biophysics als voorbeeld, waar de VU volgens hem sterker in is dan de UvA. ‘Maar in het curriculum dat we nu aan het ontwikkelen zijn kunnen we onze kennis juist heel goed bundelen.’
Het probleem is volgens Woutersen echter niet dat de voordelen van een fusie niet evident zouden zijn, maar dat de bijkomende risico’s niet voldoende onderkend worden. Fusies in het hoger onderwijs, zo is in het verleden gebleken, kunnen dramatisch uitpakken. Met name voor de kwaliteit van het onderwijs. ‘Waarom is een samenwerking, zoals nu al het geval is, niet genoeg?’
Omdat je dan een houtje-touwtje-constructie krijgt, is Schoutens antwoord. Dat de fusie vooral goed zou zijn voor het binnenslepen van subsidies voor onderzoek en niet zozeer voor het onderwijs ontkent hij. ‘Onze onderwijsvisie - research based teaching - is erop gericht dat naarmate het onderzoek beter loopt er meer te halen is voor studenten.’
Op 3 april wordt er, zoals het er nu naar uitziet, een beslissing genomen door de beide colleges van de UvA en de VU. Schoutens en Irth laten er geen twijfel over bestaan: wat hen betreft gaan de plannen door. ‘Wij staan in de startblokken.’
‘Het is een optelsom van allerlei factoren, die wat ons betreft in het voordeel is van de AFS,’ antwoordde hij op de vraag van voormalig Asva-voorzitter Eline Peters of het samengaan van de bètafaculteiten niet vooral een manier is om de bezuinigingen in het hoger onderwijs het hoofd te bieden. Naast Irth waren ook FNWI-decaan Kareljan Schoutens, FSR-lid Emiel Woutersen en voorzitter van de FSR van de FEW Timo van Loon bij het debat aanwezig.
Meer menskracht, een gevarieerder onderwijsaanbod, meer aanvragen voor subsidies: het zijn volgens Schoutens slechts een paar voordelen die de fusie tussen de faculteiten kunnen bieden. ‘De gedachte is: samen kun je een groot aantal dingen beter dan alleen,’ aldus Schoutens. Hij gaf het onderzoeksgebied van Biophysics als voorbeeld, waar de VU volgens hem sterker in is dan de UvA. ‘Maar in het curriculum dat we nu aan het ontwikkelen zijn kunnen we onze kennis juist heel goed bundelen.’
Het probleem is volgens Woutersen echter niet dat de voordelen van een fusie niet evident zouden zijn, maar dat de bijkomende risico’s niet voldoende onderkend worden. Fusies in het hoger onderwijs, zo is in het verleden gebleken, kunnen dramatisch uitpakken. Met name voor de kwaliteit van het onderwijs. ‘Waarom is een samenwerking, zoals nu al het geval is, niet genoeg?’
Omdat je dan een houtje-touwtje-constructie krijgt, is Schoutens antwoord. Dat de fusie vooral goed zou zijn voor het binnenslepen van subsidies voor onderzoek en niet zozeer voor het onderwijs ontkent hij. ‘Onze onderwijsvisie - research based teaching - is erop gericht dat naarmate het onderzoek beter loopt er meer te halen is voor studenten.’
Op 3 april wordt er, zoals het er nu naar uitziet, een beslissing genomen door de beide colleges van de UvA en de VU. Schoutens en Irth laten er geen twijfel over bestaan: wat hen betreft gaan de plannen door. ‘Wij staan in de startblokken.’
