De radiologieopleidingen van UvA (AMC) en UU (UMCU) gaan deze week voor het eerst hun studenten digitaal toetsen. AMC-radioloog Mario Maas zegt dat het nog ‘een pilot’ is. ‘Maar we gaan niet meer terug naar papier.’
Hoewel beelden van patiëntscans in ziekenhuizen tegenwoordig zowel twee- als driedimensionaal kunnen worden bekeken, worden toekomstig radiologen nog steeds getoetst met afbeeldingen op papier waarover ze vervolgens vragen moeten beantwoorden. Maar die manier sluit niet aan bij de radiologenpraktijk.
Daarom is het AMC in samenwerking met het UMCU (Utrecht) begonnen met een nieuwe manier van toetsing: op beeldscherm. Het gaat vooralsnog om de landelijke voortgangstoets radiologie, maar op termijn moet deze toetsvorm ook worden gebruikt voor andere medische opleidingen. De eerste digitale toets vindt vandaag plaats. Dan moeten vierhonderd radiologen in spe (tweehonderd in Amsterdam en tweehonderd in Utrecht) voor het eerst het tentamen maken vanaf het beeldscherm.
Betere cijfers
‘Op die manier kunnen we veel beter de alledaagse situatie van de radioloog nabootsen,’ zegt Maas. ‘Immers, radiologen bekijken lichaamsscans op het beeldscherm om op basis daarvan een zo goed mogelijke diagnose te kunnen stellen. Of het ook direct betere cijfers oplevert is nog niet te zeggen, maar ik verwacht wel dat het de kwaliteit van de studenten in hun functie als radioloog zal verbeteren.’ Het gebruik van de toets moet leiden tot betere beeldinterpretatievaardigheden van toekomstige specialisten en daar zijn patiënten mee gebaat. ‘En omdat de hele toetsing voortaan digitaal gaat, levert ook de correctie minder beslommeringen op.’
De nieuwe manier van toetsen is qua logistiek wel gecompliceerder, want er moeten gelijktijdig heel veel beeldschermen beschikbaar zijn, liefst op dezelfde locatie. ‘We hebben plannen om een nieuwe, digitale toetszaal te gaan bouwen voor vijf- à zeshonderd studenten, maar die zaal is er nog niet,' zegt Maas. 'We kunnen ook niet alle beeldschermen voor de toets verplaatsen naar één tentamenzaal, dus er moet op veel verschillende locaties gelijktijdig worden getentamineerd. Dat is een hele organisatie en er zijn ook veel meer surveillanten voor nodig, maar het past wel in de ambitie van de UvA om voorop te willen lopen bij het ontwikkelen van digitale toetsen.’
Hoewel beelden van patiëntscans in ziekenhuizen tegenwoordig zowel twee- als driedimensionaal kunnen worden bekeken, worden toekomstig radiologen nog steeds getoetst met afbeeldingen op papier waarover ze vervolgens vragen moeten beantwoorden. Maar die manier sluit niet aan bij de radiologenpraktijk.
Daarom is het AMC in samenwerking met het UMCU (Utrecht) begonnen met een nieuwe manier van toetsing: op beeldscherm. Het gaat vooralsnog om de landelijke voortgangstoets radiologie, maar op termijn moet deze toetsvorm ook worden gebruikt voor andere medische opleidingen. De eerste digitale toets vindt vandaag plaats. Dan moeten vierhonderd radiologen in spe (tweehonderd in Amsterdam en tweehonderd in Utrecht) voor het eerst het tentamen maken vanaf het beeldscherm.
Betere cijfers
‘Op die manier kunnen we veel beter de alledaagse situatie van de radioloog nabootsen,’ zegt Maas. ‘Immers, radiologen bekijken lichaamsscans op het beeldscherm om op basis daarvan een zo goed mogelijke diagnose te kunnen stellen. Of het ook direct betere cijfers oplevert is nog niet te zeggen, maar ik verwacht wel dat het de kwaliteit van de studenten in hun functie als radioloog zal verbeteren.’ Het gebruik van de toets moet leiden tot betere beeldinterpretatievaardigheden van toekomstige specialisten en daar zijn patiënten mee gebaat. ‘En omdat de hele toetsing voortaan digitaal gaat, levert ook de correctie minder beslommeringen op.’
De nieuwe manier van toetsen is qua logistiek wel gecompliceerder, want er moeten gelijktijdig heel veel beeldschermen beschikbaar zijn, liefst op dezelfde locatie. ‘We hebben plannen om een nieuwe, digitale toetszaal te gaan bouwen voor vijf- à zeshonderd studenten, maar die zaal is er nog niet,' zegt Maas. 'We kunnen ook niet alle beeldschermen voor de toets verplaatsen naar één tentamenzaal, dus er moet op veel verschillende locaties gelijktijdig worden getentamineerd. Dat is een hele organisatie en er zijn ook veel meer surveillanten voor nodig, maar het past wel in de ambitie van de UvA om voorop te willen lopen bij het ontwikkelen van digitale toetsen.’
