Studenten en management van de drie bètafaculteiten van UvA en VU zijn afgelopen weekend naar Kopenhagen geweest om het ‘fusiekunstje’ in de Deense hoofdstad af te kijken. Daar fuseerden verschillende universiteiten tot één en werden dus ook meerdere faculteiten bij elkaar gebracht. ‘In Kopenhagen gaven studenten aan dat hun onderwijsaanbod door de fusie is verrijkt,’ zegt FNWI-decaan Kareljan Schoutens, die van de partij was.
Het was een lean-and-mean tripje, haast CSR-voorzitter Sam Quax zich te zeggen. ‘We logeerden in een doodgewoon hostel, niks dure hotels. En van de stad heb ik niets gezien, we hebben alleen gewerkt.’ Dat werken bestond uit een bezoek aan de Universiteit van Kopenhagen waar de afgelopen jaren een herstructurerings- en fusieoperatie heeft plaatsgevonden die in sommige opzichten vergelijkbaar is met wat UvA en VU beogen met hun drie bètafaculteiten.
‘Een van de tips die we van studenten daar kregen is dat studenten, medewerkers en CvB weliswaar veel in gesprek moeten zijn over zo’n plan, maar dat alles vooral op papier moet komen anders heb je niets om op terug te vallen,’ zegt Quax. ‘Wat we bovendien van medewerkers vernamen is dat er ondanks de fusies amper verhuizingen hebben plaatsgevonden, waardoor mensen gewoon door konden gaan met hun werk. Iemand zei tegen mij: “Ik hoefde me van die hele fusie niets aan te trekken, ik trok gewoon de deur van mijn werkkamer achter me dicht en ging door met mijn werk.” Wat ik van zo’n uitspraak heb geleerd is dat we voorzichtig moeten zijn met verplaatsingen en verhuizingen.’ Waar Quax wel van schrok is de tijd die een dergelijke operatie in beslag neemt. ‘De decaan daar vertelde me dat hij twee jaar na de fusie nog steeds vijftig procent van zijn tijd kwijt is aan zaken die met de fusie te maken hebben.’
Decaan Schoutens is enthousiast over het bezoek, al was het maar om op een rijtje te krijgen wat men in Kopenhagen goed en fout heeft gedaan en welke lessen UvA en VU daaruit kunnen leren. Schoutens: ‘Belangrijk punt dat studenten in Kopenhagen aangaven is dat hun onderwijsaanbod door de fusie verrijkt is en dat administratieve barrières bij het kiezen van studiepaden en keuzevakken zijn weggenomen. Ditzelfde beogen we in Amsterdam. Het is goed te zien dat dit in Kopenhagen door de studenten daadwerkelijk als meerwaarde wordt ervaren.’
Schoutens geeft aan dat de situatie in Kopenhagen ‘deels vergelijkbaar, deels verschillend’ is ten opzichte van Amsterdam. ‘In Kopenhagen zijn een Science-faculteit en een Life Science-faculteit gefuseerd, in Amsterdam gaat het om drie brede Science-faculteiten die inhoudelijk veel overlap hebben. De Deense medewerkers stelden dat de motivatie om in Amsterdam de bètafaculteiten te integreren veel overtuigender is dan in Kopenhagen.’ De Faculty of Science in Kopenhagen is volgens Schoutens overigens ‘anderhalf keer groter’ dan wat in Amsterdam wordt beoogd.
Over de procedures die in Kopenhagen zijn gevolgd bij de totstandkoming van de faculteit zegt Schoutens dat het Deense fusiebesluit ‘snel, naar mijn idee te snel’ is genomen. ‘Wij hebben in Amsterdam veel meer tijd genomen om met input van velen tot een Plan op Hoofdlijnen te komen. Les uit Kopenhagen is dat zodra er een definitief besluit genomen is, er rust komt om daadwerkelijk te gaan bouwen. Andere les is, dat zodra er een besluit ligt, het zaak is het meerjarenplan voor de nieuwe faculteit goed te documenteren en uit te dragen. Kopenhagen doet dat heel goed.’
Voordat de samenvoeging van de drie bètafaculteiten in de AFS zijn beslag krijgt zullen eerst de twee bètafaculteiten van de VU, de Faculteit der Exacte Wetenschappen en de Faculteit der Aard- en Levenswetenschappen, gaan fuseren. De dan ontstane fusiefaculteit zal vervolgens worden samengevoegd met de FNWI. Als tenminste de medezeggenschapsorganen van UvA en VU daarvoor het groene licht geven. Naar verwachting nemen de ondernemings- en studentenraden hierover volgende maand een beslissing. Of het bezoek aan Kopenhagen een eventuele instemming van de medezeggenschap met de AFS dichterbij heeft gebracht is volgens Quax nog steeds de vraag. ‘Ik heb dezelfde twijfels als voor het tripje naar Kopenhagen.’
Het was een lean-and-mean tripje, haast CSR-voorzitter Sam Quax zich te zeggen. ‘We logeerden in een doodgewoon hostel, niks dure hotels. En van de stad heb ik niets gezien, we hebben alleen gewerkt.’ Dat werken bestond uit een bezoek aan de Universiteit van Kopenhagen waar de afgelopen jaren een herstructurerings- en fusieoperatie heeft plaatsgevonden die in sommige opzichten vergelijkbaar is met wat UvA en VU beogen met hun drie bètafaculteiten.
‘Een van de tips die we van studenten daar kregen is dat studenten, medewerkers en CvB weliswaar veel in gesprek moeten zijn over zo’n plan, maar dat alles vooral op papier moet komen anders heb je niets om op terug te vallen,’ zegt Quax. ‘Wat we bovendien van medewerkers vernamen is dat er ondanks de fusies amper verhuizingen hebben plaatsgevonden, waardoor mensen gewoon door konden gaan met hun werk. Iemand zei tegen mij: “Ik hoefde me van die hele fusie niets aan te trekken, ik trok gewoon de deur van mijn werkkamer achter me dicht en ging door met mijn werk.” Wat ik van zo’n uitspraak heb geleerd is dat we voorzichtig moeten zijn met verplaatsingen en verhuizingen.’ Waar Quax wel van schrok is de tijd die een dergelijke operatie in beslag neemt. ‘De decaan daar vertelde me dat hij twee jaar na de fusie nog steeds vijftig procent van zijn tijd kwijt is aan zaken die met de fusie te maken hebben.’
Decaan Schoutens is enthousiast over het bezoek, al was het maar om op een rijtje te krijgen wat men in Kopenhagen goed en fout heeft gedaan en welke lessen UvA en VU daaruit kunnen leren. Schoutens: ‘Belangrijk punt dat studenten in Kopenhagen aangaven is dat hun onderwijsaanbod door de fusie verrijkt is en dat administratieve barrières bij het kiezen van studiepaden en keuzevakken zijn weggenomen. Ditzelfde beogen we in Amsterdam. Het is goed te zien dat dit in Kopenhagen door de studenten daadwerkelijk als meerwaarde wordt ervaren.’
Schoutens geeft aan dat de situatie in Kopenhagen ‘deels vergelijkbaar, deels verschillend’ is ten opzichte van Amsterdam. ‘In Kopenhagen zijn een Science-faculteit en een Life Science-faculteit gefuseerd, in Amsterdam gaat het om drie brede Science-faculteiten die inhoudelijk veel overlap hebben. De Deense medewerkers stelden dat de motivatie om in Amsterdam de bètafaculteiten te integreren veel overtuigender is dan in Kopenhagen.’ De Faculty of Science in Kopenhagen is volgens Schoutens overigens ‘anderhalf keer groter’ dan wat in Amsterdam wordt beoogd.
Over de procedures die in Kopenhagen zijn gevolgd bij de totstandkoming van de faculteit zegt Schoutens dat het Deense fusiebesluit ‘snel, naar mijn idee te snel’ is genomen. ‘Wij hebben in Amsterdam veel meer tijd genomen om met input van velen tot een Plan op Hoofdlijnen te komen. Les uit Kopenhagen is dat zodra er een definitief besluit genomen is, er rust komt om daadwerkelijk te gaan bouwen. Andere les is, dat zodra er een besluit ligt, het zaak is het meerjarenplan voor de nieuwe faculteit goed te documenteren en uit te dragen. Kopenhagen doet dat heel goed.’
Voordat de samenvoeging van de drie bètafaculteiten in de AFS zijn beslag krijgt zullen eerst de twee bètafaculteiten van de VU, de Faculteit der Exacte Wetenschappen en de Faculteit der Aard- en Levenswetenschappen, gaan fuseren. De dan ontstane fusiefaculteit zal vervolgens worden samengevoegd met de FNWI. Als tenminste de medezeggenschapsorganen van UvA en VU daarvoor het groene licht geven. Naar verwachting nemen de ondernemings- en studentenraden hierover volgende maand een beslissing. Of het bezoek aan Kopenhagen een eventuele instemming van de medezeggenschap met de AFS dichterbij heeft gebracht is volgens Quax nog steeds de vraag. ‘Ik heb dezelfde twijfels als voor het tripje naar Kopenhagen.’
