Wat ooit een oud en kil postkantoor was is volgens de projectleider van de verbouwing Martin van de Sande getransformeerd naar een ‘fijne werkomgeving voor studenten en medewerkers van de HvA en UvA’.
De verbouwing van de Leeuwenburg begon in mei 2012 en wordt, anderhalf jaar later, op 2 januari opgeleverd. Stap voor stap werd het gebouw ‘cosmetisch’ verbouwd: vloeren en wanden werden gestript en oude muren maakten plaats voor transparante afscheidingen, nieuw tapijt en emmers verf. Wat ooit een oud gebouw was maakt nu plaats voor een frisse werkplaats voor techniekstudenten en kantoren voor medewerkers van gemeenschappelijke diensten.
Stappen herhalen
Architect Anouk Dekker ging geleidelijk te werk: ‘We begonnen met een pilot van de begane grond en de tweede verdieping en keken of alles functioneerde, daarna was het bij iedere verdieping een kwestie van stappen herhalen.’ Studenten en medewerkers werden door middel van kwalitatief onderzoek in discussiepanels en workshops gevraagd mee te denken over de inrichting van het gebouw. Zo is bijvoorbeeld het treincoupé-idee ontstaan, en flexibele werkplek om samen te werken aan projecten.
De HvA concentreert zich op de Amstelcampus. In de Leeuwenburg kan het Domein Techniek nu met nieuwe onderwijsvormen experimenteren: De medewerkers van de gemeenschappelijke diensten richten zich nu vooral op het ‘nieuwe werken’ en de flexplekken. ‘Iedereen krijgt daar zijn eigen kluisje en kan overal gaan zitten. Er is plek voor groepsoverleggen, er zijn stilteruimtes, aanlandplekken en concentratieruimten.'
Transparantie
Van weggegooid geld is volgens Dekker geen sprake van: ‘Meubelen die we nog konden gebruiken zijn natuurlijk niet opnieuw besteld. Er zijn bijvoorbeeld veel bureaus die al in de Leeuwenburg of op andere locaties stonden’. Er is gekozen voor een donkere kern van trappenhuizen, de lift en toiletten, maar voor lichte vloeren en gevels: ‘Hierdoor weerkaatst het licht naar binnen.' Verder is er veel transparantie gecreëerd met glazen wanden. ‘Ook de docenten zitten niet meer achter dichte muren en gesloten deuren: nu zullen ze altijd op de werkvloer te zien zijn en daarom makkelijker te bereiken voor de studenten.’
Eind februari is de verbouwing definitief klaar. Martin van de Sande: ‘Wat de verbouwing zo dankbaar maakt was het "wow-effect" van studenten. Na de verbouwing afgelopen zomer zag ik ze teruglopen om te kijken of ze wel op hun eigen verdieping zaten, ze herkende het écht niet meer. Alles wordt heel positief ontvangen, iedereen lijkt tevreden.'
De verbouwing van de Leeuwenburg begon in mei 2012 en wordt, anderhalf jaar later, op 2 januari opgeleverd. Stap voor stap werd het gebouw ‘cosmetisch’ verbouwd: vloeren en wanden werden gestript en oude muren maakten plaats voor transparante afscheidingen, nieuw tapijt en emmers verf. Wat ooit een oud gebouw was maakt nu plaats voor een frisse werkplaats voor techniekstudenten en kantoren voor medewerkers van gemeenschappelijke diensten.
Stappen herhalen
Architect Anouk Dekker ging geleidelijk te werk: ‘We begonnen met een pilot van de begane grond en de tweede verdieping en keken of alles functioneerde, daarna was het bij iedere verdieping een kwestie van stappen herhalen.’ Studenten en medewerkers werden door middel van kwalitatief onderzoek in discussiepanels en workshops gevraagd mee te denken over de inrichting van het gebouw. Zo is bijvoorbeeld het treincoupé-idee ontstaan, en flexibele werkplek om samen te werken aan projecten.
De HvA concentreert zich op de Amstelcampus. In de Leeuwenburg kan het Domein Techniek nu met nieuwe onderwijsvormen experimenteren: De medewerkers van de gemeenschappelijke diensten richten zich nu vooral op het ‘nieuwe werken’ en de flexplekken. ‘Iedereen krijgt daar zijn eigen kluisje en kan overal gaan zitten. Er is plek voor groepsoverleggen, er zijn stilteruimtes, aanlandplekken en concentratieruimten.'
Transparantie
Van weggegooid geld is volgens Dekker geen sprake van: ‘Meubelen die we nog konden gebruiken zijn natuurlijk niet opnieuw besteld. Er zijn bijvoorbeeld veel bureaus die al in de Leeuwenburg of op andere locaties stonden’. Er is gekozen voor een donkere kern van trappenhuizen, de lift en toiletten, maar voor lichte vloeren en gevels: ‘Hierdoor weerkaatst het licht naar binnen.' Verder is er veel transparantie gecreëerd met glazen wanden. ‘Ook de docenten zitten niet meer achter dichte muren en gesloten deuren: nu zullen ze altijd op de werkvloer te zien zijn en daarom makkelijker te bereiken voor de studenten.’
Eind februari is de verbouwing definitief klaar. Martin van de Sande: ‘Wat de verbouwing zo dankbaar maakt was het "wow-effect" van studenten. Na de verbouwing afgelopen zomer zag ik ze teruglopen om te kijken of ze wel op hun eigen verdieping zaten, ze herkende het écht niet meer. Alles wordt heel positief ontvangen, iedereen lijkt tevreden.'
