Of hij misschien bij Ajax wilde komen voetballen. Frank Olijve was zeven jaar oud was toen hij de vraag gesteld kreeg die geen antwoord behoeft. Elf jaar later had Frank alle jeugdelftallen van Ajax doorlopen en was hij aanvoerder van de A1. Maar de laatste en grootste stap, van de Toekomst naar de Arena, heeft hij nooit kunnen maken. Frank 'Volijver', zoals een spandoek hem ooit omschreef, 24 jaar oud en student aan de Johan Cruyff University, voetbalt tegenwoordig bij Jupiler League club FC Emmen. Afgelopen week nam zijn ploeg het op tegen Jong PSV.
Tweeëntwintig voetballers en een scheidsrechter staan op het veld in Eindhoven. Maar geen Frank Olijve. Normaal gesproken is hij basisspeler, maar dit keer maakt hij zelfs geen deel uit van de selectie. Geblesseerd aan zijn lies. Een beetje vanaf de tribune zijn ploeggenoten aanmoedigen - meer kan Frank nu niet doen. 'Als je niet bij de selectie zit, beleef je de voorbereiding gescheiden van je ploeggenoten. Je mag niet mee met de bus, maar moet met eigen vervoer naar het stadion komen. De spelers eten gezamenlijk, ik was daar nu niet bij. Scheelt de club ook weer wat maaltijdkosten,' legt Frank uit.
Korten op maaltijden - het tekent de financiële situatie in de Jupiler League. Ver weg van de glamour en rijkdom van de Champions League, is elke bespaarde euro mooi meegenomen. 'Je leest inderdaad dat het qua financiën minder wordt de laatste jaren, maar ik zit aan de goede kant. Ik kan er zeker van leven,' stelt Frank. Ondanks zijn status als profvoetballer koos hij enkele jaren geleden voor een studie aan de Johan Cruyff University. Met succes. 'Ik heb een paar dagen geleden te horen gekregen dat mijn scriptie is goedgekeurd. Ik kan waarschijnlijk in juni afstuderen. Voor een profvoetballer is studeren een kwestie van zelf-discipline. Je hebt er genoeg tijd voor, maar veel jongens zitten nou eenmaal liever achter hun Playstation.'
Profvoetballer en JCU-student Frank Oljve
Vanaf de vooral lege tribunes ziet Frank maandagavond hoe zijn ploeggenoten tegen een nederlaag oplopen. Ze slagen er niet om het Jong PSV lastig te maken. De middenvelders van Emmen worden niet betrokken in het spel. Het is iets dat Frank, zelf middenvelder, wel vaker constateert. Dan ziet hij de lange ballen over zich heen vliegen en loopt hij na het laatste fluitsignaal met de pest in zijn lijf van het veld. Bij Emmen wordt er nou eenmaal anders gespeeld dan bij zijn vorige club, het PEC Zwolle van de aanvallend ingestelde Art Langeler.
Diezelfde Langeler, tegenwoordig hoofd jeugdopleiding bij PSV, zit vanavond ook op de tribune. Onder hem beleefde Frank zijn beste tijd als voetballer. Hij was basisspeler en werd kampioen van de Jupiler League. Eindelijk - na geen contract te hebben gekregen bij Ajax, en bij Groningen slechts een paar keer te hebben meegedaan - had Frank echt iets gepresteerd in het profvoetbal. Maar daarna sloeg het noodlot toe. 'Ik raakte zwaar geblesseerd aan mijn knie. Toen ik terugkwam, was Langeler vertrokken. De nieuwe trainers kenden mij niet. Mijn contract liep af en ik koos ervoor om naar Emmen te gaan. Het lijkt misschien alsof ik steeds een stapje lager kom te voetballen, maar voor iedere stap was een duidelijke reden. Ik ben ervan overtuigd dat ik hogerop kan. De Eredivisie halen en daar een vaste basisspeler worden, dat blijft mijn doel.'
Tweeëntwintig voetballers en een scheidsrechter staan op het veld in Eindhoven. Maar geen Frank Olijve. Normaal gesproken is hij basisspeler, maar dit keer maakt hij zelfs geen deel uit van de selectie. Geblesseerd aan zijn lies. Een beetje vanaf de tribune zijn ploeggenoten aanmoedigen - meer kan Frank nu niet doen. 'Als je niet bij de selectie zit, beleef je de voorbereiding gescheiden van je ploeggenoten. Je mag niet mee met de bus, maar moet met eigen vervoer naar het stadion komen. De spelers eten gezamenlijk, ik was daar nu niet bij. Scheelt de club ook weer wat maaltijdkosten,' legt Frank uit.
Korten op maaltijden - het tekent de financiële situatie in de Jupiler League. Ver weg van de glamour en rijkdom van de Champions League, is elke bespaarde euro mooi meegenomen. 'Je leest inderdaad dat het qua financiën minder wordt de laatste jaren, maar ik zit aan de goede kant. Ik kan er zeker van leven,' stelt Frank. Ondanks zijn status als profvoetballer koos hij enkele jaren geleden voor een studie aan de Johan Cruyff University. Met succes. 'Ik heb een paar dagen geleden te horen gekregen dat mijn scriptie is goedgekeurd. Ik kan waarschijnlijk in juni afstuderen. Voor een profvoetballer is studeren een kwestie van zelf-discipline. Je hebt er genoeg tijd voor, maar veel jongens zitten nou eenmaal liever achter hun Playstation.'
Profvoetballer en JCU-student Frank Oljve
Vanaf de vooral lege tribunes ziet Frank maandagavond hoe zijn ploeggenoten tegen een nederlaag oplopen. Ze slagen er niet om het Jong PSV lastig te maken. De middenvelders van Emmen worden niet betrokken in het spel. Het is iets dat Frank, zelf middenvelder, wel vaker constateert. Dan ziet hij de lange ballen over zich heen vliegen en loopt hij na het laatste fluitsignaal met de pest in zijn lijf van het veld. Bij Emmen wordt er nou eenmaal anders gespeeld dan bij zijn vorige club, het PEC Zwolle van de aanvallend ingestelde Art Langeler.
Diezelfde Langeler, tegenwoordig hoofd jeugdopleiding bij PSV, zit vanavond ook op de tribune. Onder hem beleefde Frank zijn beste tijd als voetballer. Hij was basisspeler en werd kampioen van de Jupiler League. Eindelijk - na geen contract te hebben gekregen bij Ajax, en bij Groningen slechts een paar keer te hebben meegedaan - had Frank echt iets gepresteerd in het profvoetbal. Maar daarna sloeg het noodlot toe. 'Ik raakte zwaar geblesseerd aan mijn knie. Toen ik terugkwam, was Langeler vertrokken. De nieuwe trainers kenden mij niet. Mijn contract liep af en ik koos ervoor om naar Emmen te gaan. Het lijkt misschien alsof ik steeds een stapje lager kom te voetballen, maar voor iedere stap was een duidelijke reden. Ik ben ervan overtuigd dat ik hogerop kan. De Eredivisie halen en daar een vaste basisspeler worden, dat blijft mijn doel.'
