Comfortabel is ie niet, maar zuinig wel. Studenten van de HvA ontwikkelden de H2A, een waterstofauto die voor 22 euro de wereld rond zou kunnen rijden. Twee weken terug wonnen zij met hun ontwerp de Shell Eco-marathon. Student Product Design Melissa de Nijs was chauffeur. 'Het is net een klein oventje. Je moet geen last hebben van claustrofobie.'
Met haar 1 meter 61 paste De Nijs maar net in de gestroomlijnde bolide. 'Het is krap. Je ligt bijna veertig minuten in een soort gestrekte houding en je voeten staan in een onnatuurlijke stand, anders past het niet.' En dat dan in een brandvertragend racepak met helm op. Comfortabel is anders. Maar dat weerhield haar er niet van om de winst te pakken.
Geen close call
Onder leiding van teamcaptain Marvin van Diemen reed de H2A omgerekend bijna 4000 kilometer op één liter brandstof. Daarmee was de auto een stuk zuiniger dan grote concurrent Delft. 'Het was bepaald geen close call,' stelt de 21-jarige student Engineering, Design & Innovation.
Met een team van negentien medestudenten bouwde hij in een jaar tijd de zetpil in de kelders van de Leeuwenburg. De studenten bouwden alles. Ze maakten een heel nieuw ontwerp voor de auto en zetten alle techniek in de auto. Zo ontwierpen zij aerodynamische wielen, een display en een speciale brandstofcel die waterstof omzet in elektriciteit en de auto aanstuurt. Alleen het spuitwerk lieten de studenten doen door een professioneel bedrijf. 'Daar hebben wij niet de juiste apparatuur voor.'
Lees het hele interview met de studenten in Folia Magazine.
Met haar 1 meter 61 paste De Nijs maar net in de gestroomlijnde bolide. 'Het is krap. Je ligt bijna veertig minuten in een soort gestrekte houding en je voeten staan in een onnatuurlijke stand, anders past het niet.' En dat dan in een brandvertragend racepak met helm op. Comfortabel is anders. Maar dat weerhield haar er niet van om de winst te pakken.
Geen close call
Onder leiding van teamcaptain Marvin van Diemen reed de H2A omgerekend bijna 4000 kilometer op één liter brandstof. Daarmee was de auto een stuk zuiniger dan grote concurrent Delft. 'Het was bepaald geen close call,' stelt de 21-jarige student Engineering, Design & Innovation.
Met een team van negentien medestudenten bouwde hij in een jaar tijd de zetpil in de kelders van de Leeuwenburg. De studenten bouwden alles. Ze maakten een heel nieuw ontwerp voor de auto en zetten alle techniek in de auto. Zo ontwierpen zij aerodynamische wielen, een display en een speciale brandstofcel die waterstof omzet in elektriciteit en de auto aanstuurt. Alleen het spuitwerk lieten de studenten doen door een professioneel bedrijf. 'Daar hebben wij niet de juiste apparatuur voor.'
Lees het hele interview met de studenten in Folia Magazine.
