Schrijversduo Laura en Simon Burgers hebben een tweede boek geschreven. Vader (UvA-alumnus) en dochter (studente internationaal recht) begonnen een half jaar na het verschijnen van hun eerste boek Copycat in 2011 aan Het Morelli Principe. Gisteren reikte Laura het eerste exemplaar uit aan hoogleraar publieksrecht André Nollkaemper.
Hoogleraar André Nollkaemper neem het eerste exemplaar in ontvangst
‘Iedereen heeft een paar van die alles beslissende momenten in hun leven,’ begon Laura haar inleidende praatje. ‘Voor mij was het openslaan van een studieboek van André Nollkaemper er eentje van.’ Iedere zin, zei ze, was een vuistslag vol relevante informatie. Nollkaemper is voor haar een voorbeeld op het gebied van internationaal recht maar ook zijn schrijfstijl heeft haar zeer geïnspireerd. ‘Zowel in zijn, als in ons werk doet alles er toe.’ Ze voegt daaraan toe dat academisch schrijven wel anders is dan fictie schrijven. ‘Maar je bent op beide fronten erg kritisch en altijd op zoek naar de helderste vorm van schrijven. Dat geldt voor een essay maar ook voor een jeugdkinderboek.’
Pretentieloos genre
In Het Morelli Principe heeft de zestienjarige Adam Rider drie dagen te tijd krijgt om een ramp te voorkomen. Laura schreef het boek in samenwerking met haar vader. Over het partnerschap heeft ze weinig te klagen. ‘We kunnen ons compleet verliezen in ons enthousiasme voor bepaalde wendingen van het verhaal. Het is vaak zo dat we samen brainstormen over de verhaallijnen en dat ik het dan opschrijf. Simon kijkt er dan naar en schaaft er weer aan.’ Het proces verliep vrij soepel, alhoewel de twee soms urenlang konden discussiëren over kleine details. ‘Over een luttele komma bijvoorbeeld. Daar konden we het enorm oneens over zijn,’ lacht de studente.
Laura heeft genoeg ideeën om nog twee boeken te publiceren. Voorlopig blijft ze in de jongerenhoek. ‘Het is een hele vrije omgeving. Zoals ik al eens eerder zei, dit is een pretentieloos genre. Er zijn in het leven van een 12-jarige genoeg complexe zaken, maar het hoeft allemaal niet zulke zware kost te zijn.’ Volgens Laura worstelen kleine én grote mensen met dezelfde problemen. ‘Ook in jeugdliteratuur komt liefde, haat en nijd aan bod. Maar dan net iets luchtiger.’
