De politie trekt aan de bel: de telefoons van de woordvoerders staan ook dit jaar weer roodgloeiend door de vele telefoontjes van studenten journalistiek. De politiewoordvoerder is nog steeds je beste vriend, maar moet ook nog wat tijd over houden voor het echte werk. Woordvoerder Ebe van der Land maakte tijd voor de serieuze vragen van Folia Web.
U wordt lastiggevallen door Amsterdamse studenten?
‘Wij kunnen elk jaar opnieuw goed merken wanneer het seizoen weer begint. De opleiding journalistiek begint weer, en alle studenten krijgen opdrachten mee. Maar je kunt al die studenten wel lekker de wei in sturen om iedereen vooral veel vragen te stellen, maar uiteindelijk komen ze toch vaak bij de politie terecht. En wij kunnen al die vragen niet beantwoorden. Overigens geven ze zich soms ook uit voor journalist. Een beetje misleidend moet ik zeggen, zeker gezien het feit dat in dit vakgebied liegen not done is.’
Zijn studenten dan geen journalisten, ze bedrijven toch journalistiek?
‘Wij merken snel genoeg of het om een professionele journalist gaat. We zitten hier met zes woordvoerders en voor ieder verzoek om gegevens moeten we naar de analyseafdeling. Dan hebben die mensen weer een uur werk. Dus ik moet kijken: waar zitten de hotspots? We krijgen hier te maken met allerhande kwesties, van zombies gisteren tot een lichaam dat net is gevonden in de gracht. Maar we willen ook aan de slag met grotere onderwerpen als ondergronds bankieren en oplichterij aan de deur. Dat geeft een bult werk, en we kunnen niet alles doen. Daarom hebben we geen tijd voor alle vragen van studenten. Die willen gegevens, statistieken; maar die zijn allemaal te vinden op websites als jaarverslagpolitieAA.nl. Daar vind je cijfers en onderzoeken, maar ook speciale thema’s.’
De politie streeft toch ook naar openbaarheid?
‘We zitten hier voor de media, maar we doen niet alles voor ze. Als het gaat om een zware strafzaak zeg ik ook wel eens: daar weet ik het antwoord wel op, maar dat ga ik je nu niet geven. Verder streven we wel zo veel mogelijk naar openbaarheid.’
Maakt u onderscheid tussen een telefoontje van een student journalistiek en een journalist van NRC Handelsblad?
‘Een NRC-journalist zouden we waarschijnlijk wel kennen. En daarbij stellen we dan een aantal verdiepingsvragen: wat voor stuk wordt het, welke informatie heb je precies nodig? Bij een student wordt daardoor al snel genoeg duidelijk als hij zich niet goed in de kwestie heeft verdiept, daar prikken we zo doorheen. Je hoort het al aan de vraagstelling.’
We zullen het doorgeven.
‘We snappen dat studenten een vak moeten leren. Eenvoudige vragen kunnen we wel beantwoorden, maar als een student zegt: “Ik wil iets weten over de jacht op eenden in de Amsterdamse grachten, en of jullie ook iets hebben over het vuurwapenbezit van de jagers,” kunnen we ze echt niet helpen. ’
U wordt lastiggevallen door Amsterdamse studenten?
‘Wij kunnen elk jaar opnieuw goed merken wanneer het seizoen weer begint. De opleiding journalistiek begint weer, en alle studenten krijgen opdrachten mee. Maar je kunt al die studenten wel lekker de wei in sturen om iedereen vooral veel vragen te stellen, maar uiteindelijk komen ze toch vaak bij de politie terecht. En wij kunnen al die vragen niet beantwoorden. Overigens geven ze zich soms ook uit voor journalist. Een beetje misleidend moet ik zeggen, zeker gezien het feit dat in dit vakgebied liegen not done is.’
Zijn studenten dan geen journalisten, ze bedrijven toch journalistiek?
‘Wij merken snel genoeg of het om een professionele journalist gaat. We zitten hier met zes woordvoerders en voor ieder verzoek om gegevens moeten we naar de analyseafdeling. Dan hebben die mensen weer een uur werk. Dus ik moet kijken: waar zitten de hotspots? We krijgen hier te maken met allerhande kwesties, van zombies gisteren tot een lichaam dat net is gevonden in de gracht. Maar we willen ook aan de slag met grotere onderwerpen als ondergronds bankieren en oplichterij aan de deur. Dat geeft een bult werk, en we kunnen niet alles doen. Daarom hebben we geen tijd voor alle vragen van studenten. Die willen gegevens, statistieken; maar die zijn allemaal te vinden op websites als jaarverslagpolitieAA.nl. Daar vind je cijfers en onderzoeken, maar ook speciale thema’s.’
De politie streeft toch ook naar openbaarheid?
‘We zitten hier voor de media, maar we doen niet alles voor ze. Als het gaat om een zware strafzaak zeg ik ook wel eens: daar weet ik het antwoord wel op, maar dat ga ik je nu niet geven. Verder streven we wel zo veel mogelijk naar openbaarheid.’
Maakt u onderscheid tussen een telefoontje van een student journalistiek en een journalist van NRC Handelsblad?
‘Een NRC-journalist zouden we waarschijnlijk wel kennen. En daarbij stellen we dan een aantal verdiepingsvragen: wat voor stuk wordt het, welke informatie heb je precies nodig? Bij een student wordt daardoor al snel genoeg duidelijk als hij zich niet goed in de kwestie heeft verdiept, daar prikken we zo doorheen. Je hoort het al aan de vraagstelling.’
We zullen het doorgeven.
‘We snappen dat studenten een vak moeten leren. Eenvoudige vragen kunnen we wel beantwoorden, maar als een student zegt: “Ik wil iets weten over de jacht op eenden in de Amsterdamse grachten, en of jullie ook iets hebben over het vuurwapenbezit van de jagers,” kunnen we ze echt niet helpen. ’
