Voor de zomer baarde bachelorstudent Future Planet Studies Ralien Bekkers opzien met een crowdfundingactie om een tweejarige master aan Yale University te kunnen bekostigen. Ze haalde dertig mille op en nu zit ze er, op een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Inmiddels is ze er druk bezig met haar masteropleiding.
Ralien, hoe is het daar?
‘Fan-tas-tisch. Het is nog geweldiger dan ik me had kunnen voorstellen. Ik ben hier inmiddels twee maanden en volg de masteropleiding Environmental Management aan de Yale School of Forestry & Environmental Studies, samen met honderd medestudenten. Aan het begin van het semester moesten we verplicht deelnemen aan drie introductieweken.'
'Let wel, dat was niet alleen voor de gezelligheid, zoals men in Nederland gewend is. We werden opgesplitst in drie groepen, waarbij we drie keer een week naar drie verschillende locaties (voornamelijk in de bossen van Connecticut) vertrokken om opdrachten te maken op het gebied van urban ecology, ecosystem measurement en land navigation. Dat was heel intensief, en je leerde er je medestudenten kennen.’
En toen begonnen de colleges?
‘Ja, zo kun je dat wel zeggen, al hadden we eerst een zogenoemde shopping period van twee weken. Dat zou in Nederland direct moeten worden ingevoerd wat mij betreft. In zo’n periode volg je allerlei vakken naar eigen keuze. Het maakt niet uit wat, zolang je aan de eisen van je opleiding blijft voldoen. Het gaat erom dat je in die weken zelf onderzoekt welke vakken je interessant vindt om het komende semester te volgen.’
Vergelijk je studie in Yale eens met die aan de UvA.
‘Dat kun je echt niet vergelijken. Ik moet hier minstens drie problem sets per week maken en inleveren, die je elk zeker tien uur werk kosten. Er wordt heel erg veel van je geëist, niet alleen op het academische vlak. Een opleiding aan Yale bereidt niet alleen voor op een academische carrière, maar op het leven. Omdat je zo intensief met elkaar optrekt bouw je een sterk netwerk op.'
'Daarbij is het hier een komen en gaan van bekende en succesvolle mensen die lezingen geven. Zo waren de afgelopen twee weken de klimaatadviseur van Obama (een alumnus van mijn opleiding), de voorzitter van de Europese Commissie Barroso, Ayaan Hirsi Ali en de directeur van ruimtevaartorganisatie Nasa op bezoek.'
'Er dienen zich elke dag zeeën van mogelijkheden aan om college te krijgen van hele bijzondere mensen en Yale richt zich heel sterk op persoonlijke en professionele ontwikkeling, op allerlei manieren. Dat is in Nederland helaas veel minder gebruikelijk. De UvA is wat dat betreft nog ver verwijderd van “Yale aan de Amstel”, zoals men het wel eens noemt.’
Heb je voldoende geld om die twee jaar uit te zingen?
‘Ja, dat denk ik wel. Ik haalde afgelopen voorjaar dertigduizend euro op en dat is bijna genoeg voor een jaar aan Yale. Ik had nog wel een klein probleempje om met al mijn bagage deze kant op te komen, maar daarvoor nam ik contact op met KLM. Die heeft een afdeling Corporate Social Responsibility, waar onder meer duurzaamheidsinitiatieven worden ondersteund en gesponsord. Zij hadden nog wat budget over en daaruit kreeg ik een retourticket naar Yale, inclusief naar schatting honderd kilo bagage.'
'Daar moet ik trouwens wel iets voor terugdoen. Ik zal als Yale-student een korte stage lopen of opdracht doen op het gebied van duurzaamheid bij KLM. Zo maak ik dat sponsorgeld onderdeel van mijn studie en heeft KLM er hopelijk ook nog iets aan.’
Competitief sfeertje daar?
‘Ja en nee. Je krijgt hier geen cijfers, maar geschreven beoordelingen. Dat kan een honors, een high pass, een pass of een failure zijn. Het is echt niet zo dat je overal een high pass voor moet halen en dat wordt ook niet per se gestimuleerd. Aan de andere kant: als je een vak niet haalt en je bent toevallig beursstudent, dan krijg je een financial aid warning en moet je echt op scherp gaan staan, want als je het volgende semester weer zo’n waarschuwing oploopt kan je beurs worden ingetrokken.’
Dus rijke studenten zonder beurs worden eigenlijk voorgetrokken?
‘Wat je misschien niet zou verwachten: vrijwel iedereen hier heeft een beurs. Dat kan een kleine tegemoetkoming in collegegeld zijn, of een complete beurs voor twee jaar die veel aan studenten uit ontwikkelingslanden wordt gegeven. Voor ons allemaal geldt dus deze regel. Het is behoorlijk streng, maar wel terecht. Ik denk altijd: Never take anything for granted. Je krijgt dat geld niet voor niks; je moet je wel bewijzen en laten zien dat je het waard bent.'
Je woont op een campus?
‘Ja, ik woon up the hill, vijf minuten van de leslokalen in de zogenoemde grad housing. Daar woon ik met meer dan twintig master- en PhD-studenten. Ik heb er een minikamertje van twaalf vierkante meter, waarvoor ik vijfduizend dollar betaal voor tien maanden. In de zomer moet je vertrekken, maar dat is geen probleem, want in de zomermaanden moet je verplicht twee maanden stage lopen.’
Dat heb je al voor elkaar?
‘Ik denk het wel. In 2015 moeten de Millenniumdoelen van de VN zijn gehaald en moet er een nieuwe set met doelen worden aangenomen. Tegelijkertijd moet er een nieuw klimaatverdrag komen. De afgelopen jaren heb ik daar hard aan gewerkt, dus dat lijkt me een uitgelezen moment om in of rond de VN in New York te werken en af te maken wat we zijn begonnen. Ik wil daar zeker mijn bijdrage leveren.’
Ralien, hoe is het daar?
‘Fan-tas-tisch. Het is nog geweldiger dan ik me had kunnen voorstellen. Ik ben hier inmiddels twee maanden en volg de masteropleiding Environmental Management aan de Yale School of Forestry & Environmental Studies, samen met honderd medestudenten. Aan het begin van het semester moesten we verplicht deelnemen aan drie introductieweken.'
'Let wel, dat was niet alleen voor de gezelligheid, zoals men in Nederland gewend is. We werden opgesplitst in drie groepen, waarbij we drie keer een week naar drie verschillende locaties (voornamelijk in de bossen van Connecticut) vertrokken om opdrachten te maken op het gebied van urban ecology, ecosystem measurement en land navigation. Dat was heel intensief, en je leerde er je medestudenten kennen.’
En toen begonnen de colleges?
‘Ja, zo kun je dat wel zeggen, al hadden we eerst een zogenoemde shopping period van twee weken. Dat zou in Nederland direct moeten worden ingevoerd wat mij betreft. In zo’n periode volg je allerlei vakken naar eigen keuze. Het maakt niet uit wat, zolang je aan de eisen van je opleiding blijft voldoen. Het gaat erom dat je in die weken zelf onderzoekt welke vakken je interessant vindt om het komende semester te volgen.’
Vergelijk je studie in Yale eens met die aan de UvA.
‘Dat kun je echt niet vergelijken. Ik moet hier minstens drie problem sets per week maken en inleveren, die je elk zeker tien uur werk kosten. Er wordt heel erg veel van je geëist, niet alleen op het academische vlak. Een opleiding aan Yale bereidt niet alleen voor op een academische carrière, maar op het leven. Omdat je zo intensief met elkaar optrekt bouw je een sterk netwerk op.'
'Daarbij is het hier een komen en gaan van bekende en succesvolle mensen die lezingen geven. Zo waren de afgelopen twee weken de klimaatadviseur van Obama (een alumnus van mijn opleiding), de voorzitter van de Europese Commissie Barroso, Ayaan Hirsi Ali en de directeur van ruimtevaartorganisatie Nasa op bezoek.'
'Er dienen zich elke dag zeeën van mogelijkheden aan om college te krijgen van hele bijzondere mensen en Yale richt zich heel sterk op persoonlijke en professionele ontwikkeling, op allerlei manieren. Dat is in Nederland helaas veel minder gebruikelijk. De UvA is wat dat betreft nog ver verwijderd van “Yale aan de Amstel”, zoals men het wel eens noemt.’
Heb je voldoende geld om die twee jaar uit te zingen?
‘Ja, dat denk ik wel. Ik haalde afgelopen voorjaar dertigduizend euro op en dat is bijna genoeg voor een jaar aan Yale. Ik had nog wel een klein probleempje om met al mijn bagage deze kant op te komen, maar daarvoor nam ik contact op met KLM. Die heeft een afdeling Corporate Social Responsibility, waar onder meer duurzaamheidsinitiatieven worden ondersteund en gesponsord. Zij hadden nog wat budget over en daaruit kreeg ik een retourticket naar Yale, inclusief naar schatting honderd kilo bagage.'
'Daar moet ik trouwens wel iets voor terugdoen. Ik zal als Yale-student een korte stage lopen of opdracht doen op het gebied van duurzaamheid bij KLM. Zo maak ik dat sponsorgeld onderdeel van mijn studie en heeft KLM er hopelijk ook nog iets aan.’
Competitief sfeertje daar?
‘Ja en nee. Je krijgt hier geen cijfers, maar geschreven beoordelingen. Dat kan een honors, een high pass, een pass of een failure zijn. Het is echt niet zo dat je overal een high pass voor moet halen en dat wordt ook niet per se gestimuleerd. Aan de andere kant: als je een vak niet haalt en je bent toevallig beursstudent, dan krijg je een financial aid warning en moet je echt op scherp gaan staan, want als je het volgende semester weer zo’n waarschuwing oploopt kan je beurs worden ingetrokken.’
Dus rijke studenten zonder beurs worden eigenlijk voorgetrokken?
‘Wat je misschien niet zou verwachten: vrijwel iedereen hier heeft een beurs. Dat kan een kleine tegemoetkoming in collegegeld zijn, of een complete beurs voor twee jaar die veel aan studenten uit ontwikkelingslanden wordt gegeven. Voor ons allemaal geldt dus deze regel. Het is behoorlijk streng, maar wel terecht. Ik denk altijd: Never take anything for granted. Je krijgt dat geld niet voor niks; je moet je wel bewijzen en laten zien dat je het waard bent.'
Je woont op een campus?
‘Ja, ik woon up the hill, vijf minuten van de leslokalen in de zogenoemde grad housing. Daar woon ik met meer dan twintig master- en PhD-studenten. Ik heb er een minikamertje van twaalf vierkante meter, waarvoor ik vijfduizend dollar betaal voor tien maanden. In de zomer moet je vertrekken, maar dat is geen probleem, want in de zomermaanden moet je verplicht twee maanden stage lopen.’
Dat heb je al voor elkaar?
‘Ik denk het wel. In 2015 moeten de Millenniumdoelen van de VN zijn gehaald en moet er een nieuwe set met doelen worden aangenomen. Tegelijkertijd moet er een nieuw klimaatverdrag komen. De afgelopen jaren heb ik daar hard aan gewerkt, dus dat lijkt me een uitgelezen moment om in of rond de VN in New York te werken en af te maken wat we zijn begonnen. Ik wil daar zeker mijn bijdrage leveren.’
