HvA-student strandt in halve finale NK Badminton
Hij studeert in Amsterdam, woont in Den Haag, traint op Papendal en speelt competitiewedstrijden in Duitsland. Dit weekend stond Russell Muns te serveren en volleren in Almere, tijdens het Nederlands Kampioenschap badminton.
Er was een tijd dat hij tijd had. Toen zijn leven nog niet werd opgeslorpt door badminton. Russell Muns (22) kan het zich nauwelijks meer herinneren. ‘Al in de brugklas trainde ik twee keer twee uur per dag. Voor en na school.’ Van half acht tot half acht was hij weg van huis. En in het weekend speelde hij wedstrijden.
Of beter gezegd, won hij wedstrijden. ‘Bij de onder-17 stond ik eerste op de Europese ranglijst. Bij de onder-19 vierde op de wereldranglijst,’ memoreert Russell. Het zijn nog altijd de hoogtepunten in de sportcarrière van de HvA-student Aviation.
Sinds hij bij de senioren zit, is winnen niet meer zo vanzelfsprekend. ‘Het is heel lastig. Ik moest opeens weer onderaan de ladder beginnen.’ En de hoogste trede, zo bleek dit weekend, is nog niet binnen bereik.
Sterk begin
De eerste rondes van het NK in Almere verlopen nog soepel. Samenspelend met zijn dubbelpartner Jim Middelburg, geeft Russell zijn tegenstanders geen enkele kans. Dankzij de harige grips op zijn racket (‘die absorberen zweet beter’) en de flinke stukken tape op zijn arm (‘er zit vocht in mijn bot’), pareert Russel vrijwel elke shuttle.
En dit soort badminton gaat sneller dan op de camping. ‘Je moet eigenlijk al reageren op de reactie van je tegenstander, nog voordat hij op jou gereageerd heeft. Het is veel anticiperen,’ weet de lange student, die hoopt zijn prestatie van 2012 te verbeteren. Toen haalde hij finale op het NK, en verloor.
Maar nu gaat het al in de halve finale mis. 11-11 staat het in de eerste set, waarna Russell en Jim het initatief verliezen. ‘Onze tegenstanders serveerden heel goed. Wij waren vooral bezig met overleven, terwijl zij voor de punten konden gaan.’ 21-13, eindigt de eerste set. In de tweede set gebeurt, na een 16-16 tussenstand, exact hetzelfde: 21-17.
Het vliegtuig naar Duitsland
Russell blijft teleurgesteld achter. Hij had meer van zichzelf verwacht. Na het hele seizoen in de sterke Duitse Bundesliga te hebben gespeeld, hoopte hij zich in Nederland beter te manifesteren.
Maar hij heeft geen spijt van zijn investeringen. Ook niet van al die keren dat hij na een college of tentamen linea reacta het vliegtuig moest pakken richting Duitsland voor een potje van een dik kwartier. Liever kijkt hij vooruit. ‘Op je 26e ben je meestal op je hoogtepunt in het badminton. Ik heb dus nog vier jaar om beter te worden.’ Dat worden weer vier jaren zonder vrije tijd.
