Er zullen in het jaar 2100 flink minder keizerpinguïns zijn dan nu door het voorspelde smelten van het zee-ijs in Antarctica. Dat verwacht een team biologen, onder leiding van UvA-hoogleraar Hal Caswell, bij het doorrekenen van klimaatmodellen van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). De bevindingen verschijnen 30 juni in vakblad Nature Climate Change.
Keizerspinguïns zijn afhankelijk van een precair evenwicht in de beschikbaarheid van zee-ijs. Als er te weinig ijs is, komt hun voedselvoorziening onder druk te staan, omdat er dan weinig krill beschikbaar is. Teveel ijs daarentegen dwingt volwassenen pinguïns grote afstanden te overbruggen tussen hun jongen en de foerageergebieden.
Op Antarctica leven 45 pinguïnkolonies. Slechts één daarvan is in de afgelopen vijftig jaar uitgebreid bestudeerd, omdat die dicht bij een bemand onderzoeksstation leeft. Het onderzoeksteam heeft de beschikbare kennis over de relatie tussen de beschikbaarheid van ijs en groei en krimp van die kolonie vertaald naar het habitat van de 44 andere kolonies.
Daarbij namen ze de voorspellingen van het IPCC over klimaatverandering voor de komende decennia als uitgangspunt. Tot 2040 optimaliseert het evenwicht tussen voedselbeschikbaarheid en foerageerafstand en zullen kolonies groeien, maar daarna keert het tij en vanaf 2080 zullen alle kolonies krimpen. In 2100 zal twee derde van de kolonies zelfs met meer dan de helft zijn afgenomen en twintig procent van de kolonies zo goed als verdwenen zijn.
De onderzoekers stellen voor de keizerspinguïn de status 'Bedreigd door klimaatverandering' te geven en tot icoon van de noodzaak van wereldwijde actie te verheffen.
Keizerspinguïns zijn afhankelijk van een precair evenwicht in de beschikbaarheid van zee-ijs. Als er te weinig ijs is, komt hun voedselvoorziening onder druk te staan, omdat er dan weinig krill beschikbaar is. Teveel ijs daarentegen dwingt volwassenen pinguïns grote afstanden te overbruggen tussen hun jongen en de foerageergebieden.
Op Antarctica leven 45 pinguïnkolonies. Slechts één daarvan is in de afgelopen vijftig jaar uitgebreid bestudeerd, omdat die dicht bij een bemand onderzoeksstation leeft. Het onderzoeksteam heeft de beschikbare kennis over de relatie tussen de beschikbaarheid van ijs en groei en krimp van die kolonie vertaald naar het habitat van de 44 andere kolonies.
Daarbij namen ze de voorspellingen van het IPCC over klimaatverandering voor de komende decennia als uitgangspunt. Tot 2040 optimaliseert het evenwicht tussen voedselbeschikbaarheid en foerageerafstand en zullen kolonies groeien, maar daarna keert het tij en vanaf 2080 zullen alle kolonies krimpen. In 2100 zal twee derde van de kolonies zelfs met meer dan de helft zijn afgenomen en twintig procent van de kolonies zo goed als verdwenen zijn.
De onderzoekers stellen voor de keizerspinguïn de status 'Bedreigd door klimaatverandering' te geven en tot icoon van de noodzaak van wereldwijde actie te verheffen.
