De Week | Superdiversiteit
Herinnert u zich nog wat er op vrijdag 24 juni gebeurde? Nee? Het zij u vergeven. Een van de belangrijkste voortvloeisels van de langstdurende Maagdenhuisbezetting werd destijds gepresenteerd: het rapport van de commissie Financiën & Huisvesting.
Volgens de bezetters van achtereenvolgens het Bungehuis en het Maagdenhuis was het vastgoedbeleid van de universiteit prutswerk en was dat een van de belangrijkste dingen die moesten worden gewijzigd. Er werd een commissie vol financiële experts samengesteld die maandenlang aan een vuistdik rapport werkte. Het had een steen in de vijver moeten worden, maar het werd een stofvanger in bureaulades.
Sinds de presentatie is er niets meer over het rapport vernomen. Diversiteit was tijdens de bezettingen maar een neventhemaatje, maar inmiddels lijkt de revolutie te zijn gekaapt door de commissie Diversiteit en vooral door haar vele haters. Een commissielid hoeft haar mond maar open te trekken en het welbekende mantra ‘aftreden, aftreden, aftreden’ klinkt weer als vanouds. Het enige verschil is dat het nu van de andere kant komt.
Ook deze week was het bij de laatste feedbackbijeenkomsten weer prijs. ‘Door quota is mijn diploma straks niets meer waard,’ dacht Yernaz Ramautarsing die bang was een ‘quotumstudent’ te worden. En alsof er nog niet genoeg aandacht was voor de diversiteitsdiscussie aan de UvA deed nu ook de boze buitenwereld een duit in het zakje.
Zo vond een groep Groninger verenigingsleden het nodig om een amateuristische almanak met vrouwelijk schoon voorzien van telefoonnummers en waardering van seksuele prestaties te maken en online te plempen, om nog maar eens aan te tonen hoe er naar vrouwen wordt gekeken in de universitaire echelons.
Ook het Centrum voor Hoger Onderwijs Informatie (CHOI) zette nog eens druk op de ketel door bekend te maken dat de UvA en de HvA voor de zoveelste keer de slechtste beoordeling krijgen van gehandicapte studenten. Met name de voorlichting en de ontvangst op de eerste dagen van de studie moeten het ontgelden.
En zo glippen de oorspronkelijke doelstellingen als zand door de vingers van de Maagdenhuisbezetters. De commissie die bezig is met het nieuwe organisatiemodel van de UvA, de mensen die de toekomst van de universiteit en de universiteit van de toekomst bepalen, is al volledig vergeten. Iedereen kijkt inmiddels reikhalzend uit naar het rapport van de commissie Diversiteit, om er dan vooral heel boos op te kunnen worden. De sfeer van de bezetting is helemaal terug.
