Don’t wanna miss anything?
Please subscribe to our newsletter
Vicevoorzitter Hans Amman bekijkt de protesten vanachter gesloten schuifdeuren.
Foto: Daniël Rommens
Vicevoorzitter Hans Amman bekijkt de protesten vanachter gesloten schuifdeuren.
'Zo’n studentenraadje moet niet denken dat ze het politbureau op het jaarlijkse juichfeestje de maat kan nemen'

Wat was er gebeurd? Dissident Rudolf Valkhoff, alias de grijze knuffelrevolutionair, mag zijn college cultuurgeschiedenis niet geven ‘op zijn manier’ – met regelmatig bezettersverlof? – en liet het er niet bij zitten. Zijn achterban stond na een barricadeloze zomer te popelen om Valkhoffs vervangers en werkgever eens flink op hun bourgeoise plek te zetten, en trok met wapperende rode vierkantjes op naar de collegezaal. Wat bleek? Het college was in alle stilte verplaatst naar een onbekende locatie, in een van de duizend identieke Roeterseilandcampuszaaltjes. De afdelingsdirecteur zei niet te weten waarheen, de nieuwe docent was er niet en de portiers hielden allemaal hun mond. Even was het weer 1984.

 

Gelukkig was er nog één stukje pr dat de reputatiemanagers niet kapot hebben kunnen managen: coryfee Damiaan Denys blies zijn Zomergasten-publiek omver met rake uitspraken als ‘Zolang ik geen angst ervaar, ben ik nooit echt in contact gekomen met wat mij echt vrij maakt.’ Gelukkig ervaart de UvA veel angst en is Denys allang verbannen naar communistisch aandoende bunkers in kille oorden als het AMC.

website loading